คติสมัฌปาป่าสำหรับอรรถาคพระวินัยมหาวรรค ตอน 1 : หน้า 179/233

ประโยค - คติสมัฌปาป่าสำหรับอรรถาคพระวินัยมหาวรรค ตอน 1 - หน้าที่ 172 ก็ใช่ไม่ได้ ไม่จำต้องกล่าวถึงกองคินกองทราย ศิลาด knocking รบ เสมอพื้นที่ คำกล่าวลานดี ศิลาดที่ตั้งสูงพื้นดินคล้ายดอก ก็ดี บรรกามิ ศิลาดมัน mount ถ้าได้ขนาด ใช้ได้ ศิลาดคามใหญ่เกิน ไป ย่อมนับว่าเป็นศิลาด้วย เพราะฉะนั้น ถ้าประสงค์จะกันประเทศ อันดับหนึ่ง แห่งศิลาดขนาดใหญ่ไว้ภายในสมา อย่ากำหนดศิลาด นั่นเป็นนิมิต พึงกำหนดศิลาดอื่นอีกศิลาดนั้น หากหวังที่อยู่บน ศิลาด, [๑๐๘] หรือศิลาดยืนไปทางท่ามกลางวัดที่อยู่ : ศิลาด ดเห็นบนนี้ ใช้ไม่ได้ เพราะถ้ากำหนดศิลาดนั้นเป็นนิมิต, วัดที่อยู่ย่อมอยู่บน นิมิต; และธรรมดานิมิตต้องอยู่ภายนอกสมา แม้ว่าที่อยู่ก็ย่อมอยู่ภายนอกสมา ศิลาดั้งโอบรอบวัดที่อยู่ควรกำหนด เป็นนิมิตในทิศเดียว อย่ากำหนดในทิศอื่น. วิวัฒน์ในนิมิต :- คงหญ้า หรือป่าไม้คลายและมะพร้าวเป็นต้นที่มีเปลือกแข็ง ใช้ ไม่ใช่ แต่หญ้าไม้แก่นข้างในเป็นด่านว่าไม่สากและไม่สลา หรือหญ้า ไม้ปนไม้แก่น ก็ใช้ได้, คบไม้มันแผล โดยกำหนดอย่างต่ำ แม่เพียง ๔-๕ ต้น ก็ใช้ได้ ห่อนว่านั้น ใช้ไม่ได้ มากว่านั้นแต่ง ๑๐๐ โยชน์ ก็ใช้ได้. ถ้าหากว่าที่อยู่ไว้กลางป่า, ไม่ควรกำหนดป่าเป็น นิมิต. แม้ประสงค์จะกันเอาป่ส่วนหนึ่งไว้ภายในสมา อย่ากำหนด ป่าเป็นนิมิต พึงกำหนดต้นไม้หรือศิลาดเป็นต้นในป่านั้น เป็นนิมิต. ป่านี้ล้อมวัดที่อยู่ พึงกำหนดเป็นนิมิตในทิศเดียว อย่ากำหนดใน ทิศอื่น.