ประโยคเกี่ยวกับการถวายบาตรในพระอวีน มหาวรรณ : หน้า 27/233

ประโยค - ตอนสนับบาสำหรับถวายแตรถพระอวีน มหาวรรณ ตอน ๑- หน้าที่ 20 บทว่า อุทิศา คือจากสี่ศก. สองบทว่า เสลเมย ปูเต ได้แก่ บาตรที่แล้วด้วยศิลามี พระองค์พระภาคทรงรับบาตรนี้แฉ คำว่าบาตร แล้วด้วยศลา ท่านกล่าวหมายเอาบาตรเหล่านั้น. ก็ท้าวมหาราช ทั้งสิ้น ได้ผอมถวายบาตรแล้วด้วยศิลานั้น. พระผู้มีพระภาค ไม่ทรงรับบาตรเหล่านั้น. ลำดับนั้นจึงผอมถวายบาตรแล้วด้วยศิลาด มีพระองค์ดำดังนี้ท่านศิลานั้น. พระผู้มีพระภาคได้ทรงรับทั้งสิ้นบาตร เพื่อฉันการจะรักษาความเลื่อมใสของท่านมหาราชทั้งสิ้นนั้น. ไม่ใช่ เพราะความมักมาก. ก็ฉลครั้งทรงรับแล้ว ได้ทรงอธิษฐานบาตร ทั้งสิ้นให้เป็นบาตรเดียว. ผลบุญแห่งท่านจงได้เป็นเช่นเดียวกัน. พระผู้มีพระภาคทรงรับข้าสัตวบูและขสัตว์ก้อนปุ๋งน้ำผึ้งด้วยบาตร ศิลามีค่ามาก ที่ทรงอธิษฐานให้เป็นบาตรเดียวด้วยประกาศนี้. บทว่า ปฐกุเจิม คือ มีมากมาย อธิษฐานว่า แต่บาตรมมีค่า มาก. อีกอย่างหนึ่ง บทว่า ปฐกุเจิม ได้แก่ ใหม่เอี่ยม คือ เพิ่ม ระบบเสร็จ, คาดว่า เกิดในตอนนั้น. เข้าส่อมีวางสอง เพราะ อรรถวิเคราะห์ว่า ได้เป็นผู้วางสอง. อีกอย่างหนึ่ง คำว่า สองพานนี้ ถึงความเป็นอุสกาล ด้วยอาวาสสอง. สองพานนั้น ครั้นประกาศความเป็นอุสกาลอย่างนั้นแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระ ภาคว่า "ท่านี้ ตั้งแต่วนี้ไป ข้าพระองค์พึงทำการอิวาทและอีนรับ ๑. มีพระรามเขียวเลื่องประทีป ดังแสดงปีแมลงทับ ในคำรับไศยาศาสตร์ชื่อว่า แก้วมรกต.