ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ติดสัมผัสกษัตริกา อรรถถาวรพระเวียน มหาวรรค ตอน ๙ - หน้าที่ 68
ของตนเกิด, "ไม่เป็นอาบัติแก่พวกสักวีรวิกีร, ถ้าปฐมฤกษ์ไม่รู้จักความยินดีหรือไม่ยินดี เป็นผู้นำลา, สักวีรวิกีรมีภาพรูป ในพวกเธอ ถ้ากิญจูงพร้อมด้วยวัตรรูปหนึ่ง ปล่อยกิญจูงนั้นเสีย รับเป็น ภาระของตนอย่างนี้ว่า "ผมจักทำจงของอุปาชฌายน์แทน, พวกท่านจง เป็นผู้มีความบวนวุ่นน้อยอยู่เกิด" ดังนี้ ไม่เป็นอาบัติแก่เธอทั้งหลาย จำเดิมแต่ไว้วาระแก่กุฎีกันไป.
สัมมนาวัดนาทิกา จบ.
ญัตติจตุถกัมมอปลาสมมภา]
วิจฉัยในเรื่องอารครพราหมณ์ต่อไป. พระสาริณครูผู้เลาะอยู่ย่อมทราบบรรพชาและอุปสมบท ซึ่งพระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตด้วยใคร-สารณคมน์ ที่กรงพราราณสี แม้โดยแท้, ถึงกระนั้น พระผู้มีพระภาคทรงประสงค์จะหามอุปสมบทอันเพลนแล้ว ทรงอนุญาตอุปสมบท ทำให้กวดขัน ด้วยญัตติอตกุธกร คราวนั้น พระเณรทราบพระ-อัยยฤษของพระองค์ จึงทราบทุลว่า "พระเจ้าข้า ข้าพระองค์จะให้พราหมนันบรรพชาอุปสมบทอย่างไร ?"
จริงอยู่ บริษัทของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้ลอยในอัยยศกิ และพระผู้ใหญ่สาริณครูนี้ เป็นผู้ประกาศเป็นยอดของพุทธบริษัท.
ในคำว่า พุทธตน ภิกขุนา ปฏิภาณ นี้ มีวิจฉัยว่า วิเนย-ปฏิภาณพร้อมทั้งอรรถกถาของอิกิณูชิ ช่างองค์คล้องปาก ภิกขุ่มนั้น จัดว่า ผู้ลาศ, เมื่อกุลเช่นนั้นไม่มี พุทธวะนะ โดยที่สุด แม้เพียง