การศึกษาคติสนับสนิปฏิฏิภาคอรรถาธรณี ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 230
หน้าที่ 230 / 233

สรุปเนื้อหา

ในบทเรียนนี้มีการพูดถึงภิกษุที่มีวัตรเป็นอย่างไร โดยได้อธิบายลักษณะของอากรและธรรมชาติซึ่งมีผลต่อการรับรู้และการมองเห็นของผู้คนที่อยู่รอบตัว รวมถึงการนิเทศถึงสถานที่ที่ภิกษุใช้ในการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมและความรู้สึกของพวกเขาโดยเฉพาะ พร้อมทั้งอธิบายสัมพันธ์ระหว่างชื่อและรูปแบบการปฏิบัติธรรมในวรรณกรรมและคำสอนต่าง ๆ

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาเรื่องภิกษุ
-ลักษณะของอากร
-ความหมายของนิมิต
-การมีบริจาในภิกษุ
-แง่มุมประวัติศาสตร์ของพระเวสันวิมวรด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสนับสนิปฏิฏิภาคอรรถาธรณี พระเวสันวิมวรด ตอน ๑ หน้า ที่ 223 "ภิกษุเหล่านี้ เป็นผู้จังพร้อมด้วยวัตรหรือไม่ ?" ชื่อว่า อากร. ธรรมชาติเข้าสู่ภิกษุเจ้านั้นเหล่านัน ผู้เรือนอยู่ในนั้น ๆ อธิบาย ว่า ซึ่งให้รู้ได้ แม้มองไม่เห็น. ชื่อว่า ลิงค์. ธรรมชาติเพ็นที่เห็นแล้วรู้จักภิกษุเจ้านั้นเหล่านันว่า "มี" ชื่อว่า นิมิต. สภาพเป็นเครื่องชี ภิกษุเจ้านั้นเหล่านันว่า "เป็นผู้มีบริจา เช่นนี้" อธิบว่า เป็นเหตุได้ข้อมูล (เช่นนั้น). ชื่อว่า อุทธเทส. คำว่าอากรนั้นเป็นต้นทั้งหมด เป็นชื่อของเสนาบริการต่าง ๆ มีเต็มและตั้งที่จัดไว้เป็นอันดับเป็นต้น และเป็นชื่อของเสียงฝีเท้าเป็นต้น, ก็และคำว่า อากรเป็นต้นนั้น พึงประกอบตามที่ควรประกอบ, แม้ในอาการของภิกษาอันดูจะเป็นต้น ก็ยั้นนี่เอล. บรรดาเทพเหล่านั้น กล่าวว่า อนุญาติก ได้แก่ เป็นของ ๆ ภิกษุเหล่านัน. สมบทว่า ปทาน โธ่ อุทานอัษฐสฺ เต ได้แก่ สถานที่ราคนำ แห่งที่ทั่งหลายที่ล้างแล้ว. เอาพิจารณาในนามว่า โธ่ พึงทราบใน อรรถแห่งพุทธวน. อีกอย่างหนึ่ง ปาทาน โธ่อุตฺตสนิษฐสฺ เต คำว่า สถานเป็นที่ค่าน่าสำหรับล้างเท้าทั้งหลาย. วิจิตฉันในนานาสังกาสกาวิตู พึงทราบดังนี้ :- บทว่า สมานอสกฤติ ได้แก่ ความเห็นว่า "ภิกษุผู้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More