คดีสนับสนุนปาถกาก อรรถถกพระวินัย มหาวรร : หน้า 97/233

ประโยค - คดีสนับสนุนปาถกาก อรรถถกพระวินัย มหาวรร ตตอน ๑ - หน้าที่ 90 บทว่า ภณทุกมามย คือ เพื่อปลอมผม ภณทุกธรรมกาจ จัก มาข้างหน้า. บทว่า อดฺลิกา ได้แก่ ผู้เขเรอไฟ. บทว่า ชูลิกา ได้แก่ คบส. หลายบทว่า เอตฺ ภิกขเว กรีาวโล นมีความว่า ชูลิก เหล่านั้น ไม่ค่านความกระทำ คือ เป็นผู้มีกุศลอย่างนี้ว่ากรรมมี วิบากของกรรมมี." อันพระพุทธเจ้าทั้งปวงเมื่อจะทรงบำเพ็ญกุศลบรม- ารมี ได้ทรงอธิบายบรรพชานั้นเน้น แล้วจึงทรงบำเพ็ญพระบารมี. เนกขัมมาบารมีนั้น ถึงเราก็ได้บำเพ็ญแล้วอย่างนั้นเหมือนกัน. การที่ ชูลิกเหล่านี้ของในศาสนาไม่เป็นข้าศึก เพราะเหตุนี้ จึงควรให้ อุปสมบท ไม่ต้องให้รีวกันแห่พวกเขา. ข้อว่า อิมา ภิกขเว ฐานติ อาวุโส ปริอารี ทมมิ มีความว่า เราให้บริหารเป็นส่วนเฉพาะ คือ เป็นส่วนเจาะจงนี้ แกุฏิเท่านั้น. เหตุไรจึงตรัสอย่างนั้น ? อันพระญาติเหล่านั้น แม้บวชแล้วในสำนักแห่งศรีษะ แต่ไม่เป็นผู้โทษแก่พระสงฆ์. ยังคงเป็นผู้สรเสริคุณว่า "คาสนาแห่งพระญาติผู้เสร็จจงของพวก เรา" เพราะเหตุนี้ จึงตรัสอย่างนั้น นะนี้แหละ. อัญญุติดีวัดดุกฏา จบ. [ปัญจพา วัดดุกฏา] ข้อว่า มคเณสุ ปณฺฐ อาพาธ อุตสาหนา โหนตุ มิฉะนั้น ว่า โรค ๕ ชนิดเป็นโรคคืนดาคือ ลุกลาม แพร่หลายแก่หมู่