การประพฤติชอบในพระพุทธศาสนา : หน้า 74/233

ประโยค - คตยัมป สติกา วัณลยาม วัสธิวิรายาใด ไม่ทำวัตรตามที่พระบัญญัติไว้ให้เต็ม สรรเสริญนั่นต้องทุกกุฏ บทว่า ปลายมตฟูโฟ ได้แน่ พี่กรรณ ข้อว่า นาธิมุตต เปม โทมิ มีความว่า ไม่มีความรักฉัน บุตรกับอิฉายนักในอุปชามัย ข้อว่า นาธิมุตต ภาวนา โทมิ มีความว่า ไม่มีปลูกไมตรี ยั่งยืน ฝ่ายดีพิราบโดยปฏิญาณอันซึ่งบอกแล้ว ข้อว่า อล ปลานมตุต มีความว่า สมควรประนาม ข้อว่า อุปปลามนุต โอปูชฌาย สาตติสาร โทมิ มีความว่า (เมื่ออุปชามัยไม่ประนาม) ย่อมเป็นผู้มีโทษ คือล่อม ต้องอาบัติ เพราะเหตุนี้ นับอันลัทธิรักษาไม่ประพฤติ รอง ต้องประณามแท้ ก็ในการไม่ประพฤติชอบ มีวิจารณ์ดังนี้ :- เมื่อสัทธิวรายไม่ทำวัตรเพียงอย่างจิวา ความเสื่อมย่อมมีแก่อุปชามัย เพราะเหตุนี้ เมื่อสัทธิวรายผู้พันสียแล้วดีดี ยังไม่พ้นดี ไม่ทำวัตรนั่น เป็นอาบัติเหมือนกัน ทั้งเต่าให้มาปราณากัน บางคนไป เป็นอาบัติเก่ผู้งไม่พ้นสียืนยัน. เหล่าสัทธิวรายประพฤติชอบ อุปชามายไม่พระพฤติชอบ เป็นอาบัติเกุ่อุปชามัย. อุปชามย์ประพฤติชอบ, พวกสัทธิวรายก็ไม่ประพฤติชอบ เป็น อาบัติเผาวพวกเธอ เมื่ออุปชามัยึดดีวรร พวกสัทธิวราย [๔๐] ถึงมีอยู่มาก เป็นอาบัติกุรุป. ถ้าภูชาวกกล่าวว่า "อุปฏิภูติของฉันมี พวกเธอจงทำความเพียรในสายยาและมนต์ก็เป็นตัน