คติสมเด็จปาฐกถา อรรถถาคพระวินัย มหาวรร ตอน ๑ : หน้า 40/233

ประโยค - คติสมเด็จปาฐกถา อรรถถาคพระวินัย มหาวรร ตอน ๑ - หน้าที่ 33 นั้นความสำคัญในหลวงชาวฟ้องว่า เป็นป่าช้านั่นเอง จึงได้เกิดขึ้นแก่ พระผู้มีอายุ. และด้วยอุปนิสัยสมบัติของนั้น ความบรรลุธรรมพิเศษได้ เกิดแก่ทุกคนเเล ข้อว่า อโญ ภความ ภูญ อานนตรี มีความว่า พระ ผู้มีพระภาคเสด็จอยู่ที่กรุงเทพมหานครถึงเพลิงเดือนกักติกากหลัง วัน หนึ่งตรีสร้ายิกภูญ 60 รูป ซึ่งเป็นพระธิษฐานเหล่านั้น. บ่วง คือ ความโศกในอารมณ์ทั้งหมดที่เป็นทิพย์ จัดเป็นของทิพย์. บ่วง คือ ความโลกในอารมณ์ทั้งหมดซึ่งเป็นของมนุษย์ จัดเป็นของ มนุษย์ หลายขวา มา เอกน เทว มีความว่า ท่านทั้งหลาย อย่าได้ปรมาณ ๒ รูปโดยทางเดียวกัน.. บทว่า อสุวนตา มีความว่า เพราะเหตุที่ไม่ได้ฟัง. บทว่า ปริหารุต มีความว่า เมื่อไม่ได้รับอรรถรสพิเศษที่ยั้ง ไม่ได้บรรลุ ชื่อว่าอ่อนเสื่อมจากความบรรลุธรรมพิเศษ. บทว่า อนุตต ได้แก่คู่ปราณบูรณ์ทราม คือต้นสัตว์ดำช. พระผู้พระภาคตรงหมายเอาบ่วง คือ รากะ ตรรัว ไปใน อากาศ. จริงอยู่ พระองค์ทรงบ่วง คือ รากะนั้น จึ่งตรัสว่า เที่ยวไปนอกอากาศ. บรรพชนวิชาจััย สองขวา นนาทิกา นานาชนปท มีความ จากติค