คติตสนับปกกาฬราชาวินัยมหาวรรณ์ ตอน ๑ : หน้า 91/233

ประโยค - คติตสนับปกกาฬราชาวินัยมหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 84 ทั้งหลายผู้อาศัยรูปเลี้ยงชีวิต มีอ็จฉาอาจอันธมารได้ง่าย ด้วยเพิ่มให้สิ้นจางเพียงเล็กน้อยเป็นต้น ชื่อหญิงแพศยา. [&] สตรทั้งหลาย ซึ่งผ้าตายหรือผ้าอย่างไป ชื่อว่าหญิงหม้าย. หญิงหม้ายเหล่านั้น ย่อมปราถนาความสนิทสนมกับชายคนใดคนหนึ่ง. เหล่าเด็กหญิงที่เจริญวัยเป็นสาวแล้ว หรือผ่านวัยเป็นสาวไปแล้ว ชื่อว่าหญิงทีทิก หญิงทีทิกที่เหล่านั้น มักปองชายเที่ยวไป, ย่อมปราถนาความสนิทสนมกับชายคนใดคนหนึ่ง. มนุษย์ชาติที่มิใช่ชายหรือหญิงมีก็เสน่หา มีความกำหนัดคลั่งกลุ่มไม่รู้จักร่าง ชื่อว่ามนเทก็. พวกชั้นเทก็นันถูกกำลังแห่งความกำหนัดคลั่งกลุ่มครอบงำแล้ว ยอมปราถนา ความสนิทสนมกับชายคนใดคนหนึ่ง. เหล่าสตรีผู้มีมรรสพาสมอัน ชื่อว่าอภิญญ์. ความกุ้มแค้นกับนางภิญญ์เหล่านั้น ย่อมมีได้เรื่อยๆ เพราะความกุ้มกันนั้น ศีลอมกตลอด; กุูลบุตรผู้ถือเป็นอัญญดีรสธ์ นั้น เป็นผู้คุ้นในสุตลุกหลายแห่งพวกหญิงแพศยา อ้างเคสมิเยอ ฮิบิทนบาเป็นต้น เข้าไปยังสำนักหญิงแพศยาเหล่านั้น ด้วยความเป็นผู้อาภรณ์และเจรจาเนื่อง ๆ ด้วยน้ำใดที่มีความชื่นชมด้วย ความรัก ท่านเรียกว่า เวลิโครา ในบรรดาโครจรเหล่านั้น. เขาย่อมถึงความเป็นผู้ข้นประชมพิสูจน์กล่าวว่า "ยิ่งมึนไรเลย ไปกับหญิงแพศยาโน่นแล้ว." มันยังดังนี้ทุก ๆ โครจร. ก็ถ้าหญิงแพศยาเป็นดัง จะควบคมมีสากดิเป็นอาไช่, ไปพร้อมกับภิญญ์ ทั้งหลายแล้ววันหรือบัดก่อนกันทีเดียว แล้วกลับมา ควรอยู่. พวกภิญญ์อาพาร จะไปพร้อมกับภิญญ์ไปอธิษฐาน หรือแสดงธรรม