คติสมัญปาสถานิกา ถรรณภาวะธรรมวรรค ตอน ๑ : หน้า 187/233

ประโยค - คติสมัญปาสถานิกา ถรรณภาวะธรรมวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 180 มหาสมป, อย่ายืนอยู่ในมหาสมม, ผู้อยู่ในสมม., แตต้องยืนอยู่เฉพาะในมหาสมม. ผูมาในสมม. [วิธีผูกสมามสองชั้น] [๒๔] ในสมม ๓ ชนิดนั้น มีวิธีผูก ดังต่อไปนี้:- พึงกำหนดนิยามทับหลายโดยรอบอย่างว่า "ศิลานั้น เป็นนิติ," แล้วผูกสมามด้วยกรรมรวนา ลำดับนั้น พึงทำวิปาวสรรวา-วางช้าง เพื่อทำขัดสมามั้นแลให้มั่นคง, จริงอยู่ เมื่อทำอย่างนั้นแล้ว ภูผัทั้งหลายผูมา ด้วยคิดว่า "เราทั้งหลาย จักถอนสมาม จักไม่อาจถอน.ครั้นสมมติสมามแล้ว พึงวงศิลาหมาย ศิลามณีไว้ภายในศิล มันตรึกว่า โดยส่วนแผนที่สุด ประมาณศาล หนึ่งจึงควร. ในกรณีที่ก็ว่า "แม่ประมาณศิลนี้ก็ว่าร," ในเกาะปัจจรีก็น่า "แม่ประมาณศิลนี้ก็ร," ถ้่าว่าว่าอยู่ใหญ่ ควรผูก ขนตสมมไว้ส่องแกลกได้ สามแห่งก็คือ เกินกว่านี้ก็ได้. ครั้นสมมติฉันสมามอย่างนั้นแล้ว ในเกาะธสมดิมาหสมา พึงออก จากขนตสมา ยืนอยู่ในมหาสมม, กำหนดศิลาสามายสมมตร เดินวนไปโดยรอบ, ลำดับนั้น พึงกำหนดนิยามทั้งหลายที่เหลือแล้ว อย่าละทัดทบกัน พิ่งสมมิสันด้วยอรรถราวกับรจแล้ว ทำวิปาวสรรวาจวาดด้วย เพื่อทำมหาสมงวาสกสมามนั้นให้มันคง. จริงอยู่ เมื่อท่านทำเช่นนั้นแล้ว ก็กลุ้งทั้งหลายผู้อยู่ด้วยคิดว่า "เราทั้งหลาย จักถอนสมา" จักไม่สามารถถอน.ได้ แต่ถ้ากำหนด