คติสมุนป่าสำหรับอรรถาถพระวินัยมหาวรรค : หน้า 191/233

ประโยค - คติสมุนป่าสำหรับ อรรถาถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 184 ตะโพนหรือมีสัญลักษณ์ดั่งดังเบื้องวัดตามที่, ข้างล่างหรือกลาง แหงภูเขาไข่ ไมมีพื้นที่เท่าตัวสิ อภิยมที่ภูเขานั้น ไม่หย่อนลง ข้างล่าง ส่วนภูเขาใดมีสองยอดด้วยกันใกล้กัน บนยอดมนอันหนึ่ง ไมพอเป็นประมานแห่งสิลา, ควรคร่อมตรงระหว่างยอดแห่ง ภูเขานั้นให้เต็ม ทำให้น้องเป็นพื้นที่เดียวกันแล้วจึงสมควรข้างบน, ภูเขาลูกหนึ่งคล้ายพังพาน, เมืองบนนุเขานั้นผูกสมาได้ เพราะมี โอกาสได้ประมานเป็นสิลา; ถ้าภายใดบนั้น มีโต๊อากาศ สิมาไม่หย่ลงไป แต่ถ้าตรงกลางเมืองอากาศนั้นมีศีลโท่า ขนาดสิลา, สิมายอหย่ลงไปถึง, และสิลา นั้นเป็นของตั้งอยู่ใน สิมาแท้. ถ้าแม่ฝนแห่งที่เรียนภายในภูเขานั้นตั้งฉิงส่วนยอด, สิมา ย่อมหย่ลงถึง, ทั้งข้างล่าง ทั้งข้างบน ย่อมเป็นสิมาหมด. แต่ถ้าด้าน ในที่เรียนในภายในอยู่ด้านนอกแนวเขตเป็นที่กำหนดสิลา ที่อยู่บน บ้างบน, สิมาไม่หย่ลงไปถึงภายนอก (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก ที่เรียน อยู่ในแนวกั้นเขตแดนเป็นก็ประดนสิลาเท่ากันที่อยู่ข้างบนนี้ สิมา ไม่หย่ลงไปถึงภายใน (แห่งที่เรียน), ถ้ามีด้านนอก