คำสอนเกี่ยวกับการบวชในพระพุทธศาสนา : หน้า 160/233

ประโยค - คติ.สมัยป่าสักกา อรรถาธิบาย มหาวรร ต่อม ๑ หน้า 153 นิดหน่อย, [๑๐๓] จะให้ผู้นั้นบวชสมควรอยู่ เพราะพระมาห- บูชาเท่านั้น มีพระกายตรงด้านข้างพระหาม, สัตว์ที่เหลือชื่อว่าว่าไม่ค่อย ยอมไม่มี. คนมีขาสั้นก็มี มีน้ำเองสั้นก็ สั้นทั้ง ๒ ก็ชื่อว่าคนเดียว. กายก่อนล่างตั้งแต่บั้นเองลงมา แห่งคนขาสั้น เป็นของสั้น กายท่อนบนสมบูรณ์. กายท่อนบนตั้งแต่บั้นเอวขึ้นไป แห่งคนบั้นเอวสั้น เป็นของสั้น กายท่อนล่างบรรจง. กายทั้ง ๒ ท่อน แห่งคนทั้ง ๒ เป็นของสั้น. ร่างกายย่อม กลมรอบคล้ายหม้อมีกรุ้งใหญ่เหมือนร่างกายแห่งดูทั้งหลาย เพราะ กายทั้ง ๒ ท่อนลำไร่าว่าเป็นของสั้น, จะให้ชนั่นแน่ทั้ง ๓ ชนิด บงช ย่อมไม่ควร. ที่อคอแห่งผู้ใด มีโพดดั่งลูกฟัก ผู้นี้ชื่อว่าคอพอก. และคันนี้ กล่าวว่าแสดง แต่เมื่อมีพวกที่ประเทศอันใดอันหนึ่ง ก็ไม่ควรให้บวช. วิจินฉัยในคำว่า คอคุณติ นั้น พึงทราบตามนี้ที่กล่าวแล้ว ในคำว่าภิญฺญา อภิญฺญา ญาณฺโล ปภพฺเพสฺถูโพ นั่นแล. คำใดที่จะกล่าวว่าในคนที่รอยแผลเป็น คนถูกเมียด้วยหวาย และคนถูกเขี่ยไว้ คำนันบ้างเจ้าได้กล่าวแล้ว ในเนื้อทั้งหลายมีข้อ ว่า น ภิญฺญา สลฺขนฺโต เป็นดั่งนั้นแล. คนมีเท้าเป็นคู่ ท่านเรียกว่าคนดินปก. เท้าของผู้ใดเกิดเป็น