คัดสนับปลาทำก อรรถถากพระวินัยมหารวร ตอน ๑ : หน้า 84/233

ประโยค - คัดสนับปลาทำก อรรถถากพระวินัยมหารวร ตอน ๑ - หน้า 77 ผ่อง่อนโยนด้วยน้ำใจ" ดังนี้ นิสัยยังไม่ระงับ. [๕๐] ถ้าเมื่ออาจารย์ มือสาย แต่แนวตาลิทากหมดอาสยาวจว่า "คราวนี้ เราจักไม่ อาสยอาจารย์อยู่" แมอย่างนั้น นิสัยยังไม่ระงับ. และด้วย ข้อที่ให้ ๒ ฝ่ายยังมือสาย นิสัยยังไม่ระงับแน่. ในเมื่อทั้ง ๒ ฝ่าย ทอคธูระ นิสัยจึงจะระงับ. อนเตวาสิกผูกอภิมน ควรยอมรับ ทัณฑทุกกรรม. แล้วขอให้อาจารย์อัดโทษ ๓ ครั้ง ถ้านำไมออทโทษให้, พิ จึงปฏิบัติโดยทันทีที่กล่าวแล้วในอุปลายธัย ในข้อซึ่งว่า "หรือถึงความพบปะกับอุปชาน" นี้ พึงทราบการ พบปะกัน ด้วยอาจารย์ได้เห็นและได้ยิน. ถ้าสังกิจวินอภัย อาจารย์อยู่ เหนออุปชานไหมหวหวระแน่ยอยู่แนวเดียวกัน หรือ เทวยปิบนามายตายบนบ้านเดียวกัน. นิสัยออระงับ. อูปชานิดเห็น แต่สังกิจวินกาไม่เห็น นิสัยจะระงับ สังกิจวินกาเห็น อูปชานิดเดิน ทางไป หรือไปทางอากาศ ทราบว่า "เป็นภิกษุ" แตใกล้ แต่ไม่ ทราบว่า "อุปชานี" นิสัยจะระงับ. ถ้าราบ นิสัยระงับ อูปชานายเดิน อยู่นปราสาท สังกิจวินกาอยู่บ้างแต่ไม่ทันเห็นท่าน ดียากแล้ว หลีกไป หรือไม่ทันเห็นท่านซึ่งนั้นก็อาจฉัน ฉัน ณ ส่วนข้างหนึ่งแล้ว หลีกไป หรือไม่ทันเห็นท่านแม่ฉันในสมุทปทที่พี้ธรรม ฟังธรรมแล้ว หนีไป, นิสัยไม่ระงับ พึงทราบการพบปะกันด้วยอาณาจักรเห็นก่อน ด้วยประกาศนี้ ส่วนการพบปะกันด้วยอาณาจักรได้ยิน พึงทราบดังนี้:- ถ้าเมื่ออุปชานก็กล่าวธรรมอยู่ หรือทำอุโมทนาอยู่ ในวัดที่อยู่