คดีสงบปาฏิหาริย์ อรรถากษ์พระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ : หน้า 127/233

ประโยค - คดีสงบปาฏิหาริย์ อรรถากษ์พระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 120 หมอฉันเป็นปัจจัยด้วย หมอฉันขอพรนั้น ข้อว่า ตา นนทเด อภิญญาติ ราชนู มีความว่า ได้ยินว่า โหรพังหลายได้ท่านพระโพธิสัตว์ในวันมงคลว่า "จักเป็นพระเจ้า จักรรพรรดิ" ฉันใดเล่า ได้ท่านวันพระนั่นกะทั้งพระอุในวัน มงคลว่า "จักเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ" ฉันนั้น ครั้งนั้นพระราชา ทรงเกิดพระอุตตสาหะว่า "เราจักชมจักรพรรดิสิริของบุรษ" ได้ ทรงถึงความหมอหงาวอย่างใหญ่หลวง เพราะพระผู้มีพระภาคทรง ผวนชลิส จึงทรงยังพระอุตตสาหะให้ได้คำว่า "เราจักชมจักรพรรดิ- สิริของพ่อนั้นนะ." พระผู้มีพระภาคทรงยังพระนั่นแห่นั้นให้พนาว แล้ว ท้าวเธอทรงออกคลั่นทุ้งมหันเสียได้ ทรงยังพระอุตตสาหะ ให้เกิดว่า "นั่นริจึได้มาจากจักรพรรดิสิริของพ่อธูฬ" ด้วย ประกาศนี้ พระผู้มีพระภาคทรงยังพระราชูปให้หนวดเสืออีก. เพราะฉะนั้น ความทุกข์จึงได้เกิดแก่เธออย่างนึกว่า "นั่นนี่แม่ กุลาวศาสายเสียแล้ว จักรรพรรดิอิทธิรามาแต่ไหนกันเล่า." เพราะ เหตุนี้ พระเจ้าสุโภทนสกะจึงว่า ตา นนทเด อภิญญาติ ราณู ดั่งนี้ ส่วนการบรรลุอำนาจผลของพระราชาขี่ก็ว่าพ ว่า ภายหลังแต่กาลที่พระฤุลผวนชี่ เหตุใร พระราชาจึงสำคั นี้ว่า สฏฺฐ ภนตเด อยูยา (เป็นต้น)?. ได้ยินว่า ท้าวเธอทรง ดำริว่า "ม่าม่าเราเป็นพุทธมามกะ ท็มมามกะ สังมามกะ ก็จริง หรอก แต่เมื่ออุตตรซึ่งบิดของคนให้บวชนเสีย ก็ไม่สามารถอวด กลิ่นญาติวิไลทุกข์ได้ ชนเหล่าอื่น ถ้อยออกกลั้นได้อย่างไร ในเมื่อ