ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทรงห้าม
พิธีทราบวินิจฉัยแม่ในคำว่า โลกศุกุปปาทโก ภิกขุ เป็นดังนี้ :-
ผู้ใดมีจิตประทุษร้ายคิดว่า ยังพระโลหิตในพระสิริสะซึ่งยังเป็นอยู่ของพระตาคตเจ้า แม้พอที่แมลงวันเล็ก ๆ จะกินได้ให้ออขึ้นเหมือนพระเทวทัต ผู้นี้ชื่อผู้ว่าโลกุปปาทา บรรพชาสงูอสมบูรณแห่งบุคคลนั้นทรงห้าม
ส่วนผู้ใดใช้ผิดดัดแปลงเนื้อเสียและโลหิตออกทำให้ทรงสำราญเหมือนหมอชีวกได้ทำเพื่อให้พระโรคสงบไป ผู้นี้ย่อมประสบบุญมากน้อย.
[อุคิโมทยุมบวัติ]
บทว่า อุกิโมทยุมบวดโก มีรภระวิเคราะห์ว่าหมายถึงเครื่องปรากฏ (ที่ตั้งขึ้น) โดยกรรม ๒ อย่าง คือ โดยกรรมเป็นเหตุตั้ง อธินิมิตให้เกิดขึ้น ๑ โดยกรรมเป็นเหตุตุปสมนิมิตให้เกิดขึ้น ๑ ของบุคคลนั้นอยู่ เหตุนัน เข้าสืออุกิโมทยุมบวต.
บทว่า กรติโมติ มีความว่า ย่อมทำตนเองด้วยความละมิดด้วยอำนาจบุญในศรัทธาทั้งหลาย ด้วยปริสุทธิมี.
บทว่า กรรปิติ มีความว่า ย่อมชวนบูรณ์อื่นให้ทำความละมิดด้วยอำนาจบุญ ในอธินิมิตของตน.
อุกิโมทยุมบวตนันนี้ มี ๒ ชนิด คือ สตรีอุกิโมทยุมบวต ๑ บรรุอุกิโมทยุมบวต ๑.