บทศึกษาธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 88/233

ประชโยค - ตคติสนับสนิทผีทักษา อรรถถาธพระนิ มหาวรรค ตอน ๑-หน้าที่ 81 วิบูรณ์ภูวิตช่วง ส่วนสองกว่า วิเนตุ น ปฏิพล มีความว่า ย่อมไม่อาจเพื่อให้ศึกษาในทุกอย่าง ข้อว่า ธมมโต วิวฑุติ มีความว่า เพื่อให้สะเสียดิโดธรรม คือความเหตุ ในปัญจกะนี้ ปรับอาบัติทุกๆ บท. แม้นในปัญจกะซึ่งมีมณฑ์ตั้น ว่า "ไม่รู้จักอบัติ" ก็ปรับอาบัติทุกๆ บท. [๒๕๓] ในปัญจกะนั้น ข้อว่า lอน ญาณิน โณ ปณสิ โป ปัญโญ-บานิ วิฑูตานี สุวาทตานี โหนตุ ได้แก่ ปฏิรูปที่ ๒ ที่พระ ผู้มีพระภาคตรัสด้วยอำนาจอันอาจอิงวจังค์ บทว่า สุวาทตานี ได้แก่ ที่พระสังเวยอำนาจอันอาจอันตรายวิจักษณ์ บทว่า สุปปฏตินิ ได้แก่ ที่พระสังเวยอันอาจที่กล่อนปลด หลายบทว่า สุวินิฉานิ สุตโต โอนพุชชนโ ได้แก่ ที่วินิจฉัยแล้ว โดยมติกรรมและวิจักษ์. แม้ในปัญจกะซึ่งมีมณฑ์ท้ายว่ "มีพรหยหย่อน ๑๐" ก็มีแน่นเหมือนกันนั้นแหละ. สามปัญจกะข้างต้น สามบทในปัญจกะที่ ๕ สองบทในปัญจกะที่ ๕ รวมทั้งหมดเป็น ๔ ปัญจกะ พระผู้มีพระภาคตรัสด้วยอำนาจอันอาจอันาแห่งภิญญูมิไม่สมควร สองบทในปัญจกะที่ ๔ สามบทในปัญจกะที่ ๕ สามปัญจกะ คือ ที่ ๖ ที่ ๗ ที่ ๘ รวมทั้งหมดเป็น ๔ ปัญจกะ พระผู้มีพระภาคตรัสด้วยอำนาจอันอาจอันาแห่งภิญญาไม่สมควร สองบทในปัญจกะที่ ๔ สามบทในปัญจกะที่ ๕ และปัญจกะ คือ ที่ ๖ ที่ ๗ ที่ ๘ รวมทั้งหมดเป็น ๔ ปัญจกะ พระผู้มีพระภาคตรัสด้วยอำนาจอันอาจอันาแห่งภิญญูมิไม่สมควร ในสกุลปิ่น ไม่อาจบัติเลย ทั้ง ๕ ปัญจกะ นะนี้แหละ โสภปัญจกวินิจฉา จบ