คติธรรมปาฐกถา ธรรมถวายพระวินัย มหาวรรต ตอน ๑ : หน้า 18/233

ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 : หน้า 18/233 การพิจารณาคำสอนของพระผู้มีพระภาคในวันปฏิญาณที่สำคัญและการปฏิบัติตามวินัยสงฆ์.

30 ก.ย. 2564

5 ครั้ง

ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1

หน้าที่ 18 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงคติธรรมจากการถวายพระวินัยในมหาวรรต ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรมในการเข้าสู่สภาวะนิโรธ พระผู้มีพระภาคมีการพิจารณาถึงการปล่อยวางและการปฏิบัติตามวินัยอย่างเคร่งครัด ผู้ศึกษาสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวทางการฝึกสอนในธรรมะนี้ได้อย่างลึกซึ้ง. สำหรับผู้ที่สนใจในเรื่องการพัฒนาจิตและการปฏิบัติที่ทำให้บรรลุถึงความสงบสุข ควรอ่านเนื้อหาเหล่านี้เพื่อการได้ซึ่งปัญญา. สามารถหาความรู้เพิ่มเติมได้จาก dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-การพิจารณาธรรม
-การถวายพระวินัย
-ความสำคัญของการปฏิบัติ
-การเข้าสู่สมาธิ
-ความหมายของการอยู่ในนิโรธ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติธรรมปาฐกถา ธรรมถวายพระวินัย มหาวรรต ตอน ๑ หน้า ๑๑ เหล่านี้ ในยามทั้ง ๑ แห่งารื่นรื่นวันปฏิญาณที่ล่วงแล้วแล้ว พระผู้มีพระภาคทรงพิจารณาอย่างนั้นในวาระวันปฏิญาณ ให้ ฯ วันทีกำหนดว่าก่\ อภัยนิโรธฯ [๘] ในคำว่า อต โจ ภคว ตสา สุตา หลสุตา สุจตาอุ อจวเมย ทุมฯ สมาธิมา องฺฤทธิฯ โภธิญฺญูมุลา เยน ชอบพลิโร๎ฯ เทปุปฺผา นี้ ผู้ศึกษาพิงทราบวันจันทร์ดังนี้ :- พระผู้มีพระภาคออกจากสมาธินั้นแล้ว เสด็จเข้าไปที่นองปลานิโรธ จากโคนโพธิญาณ์ ในวันที่เที่ยงหมดได้ เหมือนอย่างว่า ในคำที่พูดว่า "ผู้ถึงกิฬล์แล้วกันอน" จะได้คำอธิบายอย่างนี้ว่า "เขาไม่ล้างมือ ไม่บ้วนปาก ไม่ไปใกล้ที่นอน ไม่ทำการเจรจา ปราศรัยอะไรบ้าง อย่างอื่น แล้วอน" หามได้ แต่ในคำนี้ มีความหมายที่ผู้กล่าวแสดงดังนี้ว่า "เขานอนอยุ่หลังตํ่ากว่ารับ ประทาน, เขาไม่ได้คนหนามได้" ข้อนี้ฉันใด, แม้ในคํานี้ก็มีความหมายที่ท่าน ผู้กล่าวแสดงดังนี้ว่า "พระองค์ศรีดอกหลีไปภายหลังแต่การออก, ไม่ ได้เสด็จหลีไปหนดได้" ถามว่า "ทีพระผู้มีพระภาคไม่เสด็หลีไปในนิรทีแล้ว ได้รง ทำอะไรเล่า ?"

คติธรรมปาฐกถา ธรรมถวายพระวินัย มหาวรรต ตอน ๑ : หน้า 18/233

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง