ประวัติของพระผู้มีพระภาคในนิคราธาราม : หน้า 117/233

ประโคม - คติสมุนไพรสักกิ ศิลาจักรพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 110 มุ่งพระหฤทัยว่า "เราทั้งหลายจักฝ่าวพระญาติอันประเสริฐซึ่งของวา เรา" ซึ่งประชุมกัน เมื่อเลือกเหตุที่ดีควรอยู่สำหรับพระผู้มีพระภาค ทรงกำหนดว่า "อารามของสักกะชื่ออินโธ นำรินรเมย์" จึงให้ ปฏิบัติคนวิ่งทิ้งปางในอารามนั้น มีของหอมและดอกไม้ในมือ เมื่อ จะทำการต้อนรับ ได้ส่งเด็กชายและเด็กหญิงชาวพระนครรุ่นหนุ่มรุ่น สาว ประดับด้วยกลัฝักกระดอกไม้และจูงเป็นต้น ได้เชิญ เสด็จพระผู้มีพระภาคไปสู่นิโครธารามทีเดียว พระผู้มีพระภาคมีพระชนม์าส ๒ หมื่นแวดล้อม ประทับบน บรรพุทธอันที่เขาตั้งเตรียมไว้ในนิคราธานั้น พวกคฤหัสถ์ เป็นคนเจ้ามานะ ถือวัวฉัน ถวายวัตถุ พวกคฤหัสถ์นั่น ทรงดำรำ "สิทธิ์ดูกุมาร ยังหนุ่มเด็กกว่าพวกเรา เป็นพระกนิฐฐะ [๔๙] เป็นพระภาคในย เป็นพระโอรส เป็นพระนัดดาแห่งพวกเรา" จึง รับสั่งกะราชกุมารหนุ่ม ๆ ว่า "พวกเจองบังคน พวกฉันจึงนั้ง ข้างหลังพวกเจ้า." ครั้งเมื่อคฤหัสถ์ล้นนั่ง ประทับนั่งอย่าง นั้นแล้ว, พระผู้มีพระภาคทรงอิงดูอายุยศของพวกเจ้า แล้วทรง คำเนินว่า "พวกพระญาติไม่ยอมให้เรา, เอาเกิดบัดนี้ เราจักให้ พระญาติเหล่านั้นไหม?" ดังนี้แล้ว ทรงเข้าดูลตามาเป็นบทแห่ง อธิษฐาน ออกแล้วหันชี้สู่ทางด้วยพระฤทธิ์ ได้ทรงทำปฏิหาริย์ คล้ายยมปฏิหาริย์ท่วงแห่งคงทนตามพฤกษ์ ราวกับว่าจะไปรุ่งสู่