คติสนํนฺตปา สํทา กรรมถถพระวินยมหาวรรณ ตอน ๑ : หน้า 36/233

ประโยค - คติสนํนฺตปา สํทา กรรมถถพระวินยมหาวรรณ ตอน ๑ - หน้าที่ 29 ตนเอง บทว่า กุมุทิเสยย์ ความว่า จะพิสูจน์เอาใคร คือคนนอื่น ว่า ผู้นี้เป็นอาจารย์เราา่ล่า หลายบทว่า น เม อาริยาอดิี มีความว่า ขั่นชื่อว่า อาจารย์ในโลกุตตรธรรมของเราย่อมไม่มี หลายบทว่า นุตติเม ปฏิบุคคละ มีความว่า ขึ้นชื่อว่า บุคคลผู้เปรียบปานกับรามณีไม่มี บทว่า สติภูโต มีความว่า จัดว่าเป็นผู้มีความเย็นใจ เพราะ ดับไฟคือกลเสียทั้งมด บทว่า นิพฤโต มีความว่า จัดว่าเป็นผู้ดับแล้ว เพราะกลด ทั้งหลายมันเองดับไป สองบทว่า กาสิณี ปูร ได้แก๋ เมืองหลวงในแคว้นของชาว กาสิ บทว่า อญฺญณี อมตทนภูมิ มีความว่า เราไปด้วย คิดว่า "อัตติลลออมุกเพื่อได้ความเห็นธรรม." สองบทว่า อรสิ อนุฏฺฐินน มีความว่า ท่านสมควรเป็น ผู้ชนะไม่มีที่สุดจริง บทว่า หนูอยู่ว โส มีความว่า ผู้สอบอายุ พิงเป็นได้ถึงอย่างนั้น เที่ยวนะ สองบทว่า สีสี โอคมเปตวาม ได้แก สันติศิระ @ ในปุจฉามโนโพธิว่า คู่อื่นอาวุโส นามว่า อนันดติโน พิงถึงชื่อได้