เรียนรู้เกี่ยวกับโรคเรืองและการบวชในชนบท ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 98
หน้าที่ 98 / 233

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างโรคเรืองและการบวชในมนุษย์ การบอกกล่าวถึงอาพาธ ๕ ชนิดที่ไม่ควรให้บวช รวมถึงข้อแนะนำของคุณครูในเรื่องดังกล่าว โรคเรืองแดงและโรคเรืองดำถูกระบุว่าเป็นโรคที่ควรพิจารณาอย่างรอบคอบ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงประเภทของโรค เช่น ฝี และการวิเคราะห์ความเสี่ยงในการบวชเมื่อมีโรคอยู่ในร่างกาย.

หัวข้อประเด็น

-โรคเรืองและความหมาย
-อาพาธ ๕ ชนิด
-การบวชในผู้ที่มีอาพาธ
-บทบาทของคุณครูในการให้คำแนะนำ
-โรคฝีและการวิเคราะห์ความเสี่ยง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสืบตาป่าที่กออรรถถพระวินิยม มหาวรร ตตอน ๑- หน้าที่ 91 มนุษย์และอมุษย์ ในชนบทมีชื่อว่ามคธ. เรื่องหมอชีวกโกมารภัจจ์ จักมีแจ้งในวีรบันธานะ ข้อว่า น ภูวดล ปองจิ อาพาธิณ ผู้อุโฆ ปุพพาชดยโฒ โภ มีความว่า อาพาธ ๕ ชนิด โรคเรืองเป็นต้น ladyน่ได้รับ แล้ว, คุณบุตรผู้อาพาธเหล่านั้นต้องแล้ว คือครองง่ายแล้ว ไม่ควรให้บวช บรรดาวาอาพาธ ๕ ชนิดนั้น จะเป็นโรคเรืองแดง หรือโรคเรืองดำก็ตามชื่อว่าโรคเรือง. ในรถกฎถุกุรุณที่ว่า โรคชนิดใดชนิดหนึ่งแม้มีประเภท เป็นต้นว่า เรือผง คิดเปื้อน คิดด้าน คุณทะราด ทุกอย่างท่านเรียกว่า "โรคเรือง." เหมือนกัน.[๑๐] ก็แผลโรคเรืองนั้น แม้มขนาดเท่าหลัง ลืม คงอยู่ในฝ่าที่จะลามไปได้, คุณครูนั้นไม่ควรให้บวช. แต่ถ้าในที่ซึ่งปกติ มีขนาดเท่มลิฉัตร คงอยู่ในฝ่าที่จะลามไปได้, คุณครูนั้นไม่ควรให้บวช. แต่ในที่ซึ่งปกติ มีขนาดเท่มลิฉัตร คงอยู่ในฝ่าที่จะลามไปไม่ได้, จะใหบวชก็ ควรที่จะรอดู คัลัยหนึ่เที่ยทีไม่ควรจะให้บวช. โรคฝีมันบั่นเป็นต้น ชื่อละฝี. ฝีบั่นหรือ ฝีอื่นชนิดใดชนิดหนึ่งก็ดี จงกล่าว. ถ้าฝีมีขนาดเท่มลิฉัตร พูทรา ท้องอยู่ในฝ่าที่จะลามไปได้, คุณครูนั้นไม่ควรให้บวช. แต่ในที่ซึ่งปกติ มีขนาดเท่มลิฉัตร คงอยู่ในฝ่าที่จะลามไปไม่ได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More