การวิเคราะห์ทางศาสนาในคดีสนิมพาล่าสุด : หน้า 226/233

ประโยค - คดีสนิมพาล่าสุด กรรณากาพระเวน มหาวรรณฑ ตอน ๑ หน้า 219 ท่านเห็นอัปตันหรือ? ก็คำว่า อาม ปุณฺณสม์ นี้ แม้กล่าวอย่างนี้ว่า อาม ภูต ปุณฺณสม์, อาจร เอ่อ ข้าพเจ้าเห็น อาม อาบูโล ปุณฺณสม์, เอ่อ ข้าพเจ้าเห็น, ย่อมเป็นอันกล่าวชอบแล้วเหมือนกัน ส่วนวินิจฉัยในคำว่า อายติ สวโรยุคี นี้ พึงทราบดังนี้ :- ถ้าภิญญูผู้แสดงแก้วว่า ภภิญญูผู้รับอัติพิงกล่าวว่า อายติ ล้วงยุยง ท่านพิธีรง ต่อยไป. ฝ่ายผู้แสดงได้รับตอบอย่างนั้นแล้ว พึงกล่าวว่า สาธุ สาธุ สวริสาสาม, ดีละ ข้าพเจ้าจักสำรวด้วยดี ดังนี้เดี๋ยว. วิญาณฉันในข้อความว่า ยท นินทเพนฺทิโก นี้ พึงทราบดังนี้ :- ในอันถกตรถถก ท่านกล่าวว่า "จงเป็นผูไม่หมความสุขสัย ที่เดียว, มังจะแสดงระวังดุกู ก็ควร" วิธแสดงในอาบัติที่สงสัยนั้น ดังนี้ :- [๕๔๕] เมื่อพระอาทิตย์อุ้มูกมงบัง ภิกญฺฉันผลามีความสุขสัย ว่า "นี้จะเป็นกาลหรือกาสนโย?" ภิกษุนี้พึงจะบวดอย่างนี้ ว่า "ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้ามีความสุขสัย ฉันแล้ว, ถ้ามีกาล, ข้าพเจ้าต้องทุกขมากหลาย, ถ้าไม่มีมาลกา, ข้าพเจ้าต้องปฏิดีย. มากหลาย." ดังนี้แล้ว พึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าต้อง อาบัติหล่นใจ เป็นทุกขุมมากหลายยี่ เป็นปิตติรื่นรมย์หลายยี่ดี เพื่อวัตถุ นั่น, ข้าพเจ้าแสดงอาบัติหลดนี้ในสำนิกท่าน." ในอาบัติ ทั้งปวงก็ยื่นนี้.