ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คติสนับสัปทักษิณ ธรรมะพระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 178
เขตกำหนดสีมาแห่งวัดที่อยู่บน ๆ เวลสันนิกรมของวัดที่
อยู่ทั้งหลายผู้กล้า เวลอุปวงแรมก็นั่งสมาธิของวัดที่อยู่ทั้งหลายที่ไม่
ได้รับสีมาเสีย จนสมบูรณ์ไม่เป็นที่ท่องเที่ยวของภูมิทั้งหลายผู้จิก
ไปนิด ถ้าประสงค์จะผูกสีมาในเขตตำบลนั้น วัดที่อยู่
เหล่าใด ในเขตเขตนั้น ผูกสีมาแล้ว พึงส่งข่าวแก่ภิฏกุทั้งหลาย
ในวัดที่อยู่เหล่านั้นว่า เราทั้งหลายผูกสีมา ในวันที่ ท่าน
ทั้งหลายอย่ากออกจากเขตกำหนดสีมาเองตน ฯ.
วัดที่อยู่เหล่าใดในเขตเขตนั้น ไม่ได้ผูกสีมา พึงนิมนต์ภิฏกุ
ทั้งหลายในวัดอัศจรรย์นั้นให้ประชุมรวมเป็นหมู่เดียวกัน พึงให้นั้น
ฉันของภิฏกุทั้งหลายผู้คร่ำเคยกันมา ถ้าปรารถนาจะกันเขต
แม้เหล่านั้นไว้ภายในสีมา ไภฏกุเหล่านั้นออคมา เมื่อไม่มา ต้องนำนั้นมา."
ฝ่ายพระมหาปุฏกเกตรกล่าวว่า "นี้ชื่อว่ากำเขตต่าง ๆ
ย่อมเป็นเช่นกับสีมาเหล่านั้นให้ครอบกัน ฉันทะและปรารถนาก็ย่อมไม่มา
จากเขตนั้น ๆ แต่ภิฏกุทั้งหลายผู้ยึดอยู่ในนิมิตต้องมา ดังนี้
แล้วกล่าวเสริมอีกว่า "ในเวลามณฑลิสมันสร้างวงสถาม การ
มาดังมา ไม่มาก็มา ของภิฏกุเหล่านั้น ย่อมควร; แต่ในเวลา
สมตืวิปวาสสีมา ภิฏกุทั้งหลายผู้อยู่ภายในนิมิต ต้องมา,
เมื่อไม่มา ต้องนำฉันมา" (๑๒๒) ก็เมื่อภิฏกุทั้งหลาย
ประชุมกันแล้ว ฉันทะของภิฏกุผู้คร่ำเคยกันฉันทะได้มามาแล้ว อย่าง