คติอัคคีบทบทยา: พระเวสสันดร ตอน ๑ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 61
หน้าที่ 61 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวในพระเวสสันดร โดยเริ่มจากการบรรลุพระอรหัตของพระพุทธเจ้าโนนทิสี และการดำเนินการที่นำไปสู่บทบาทของอัครสาวก ยังมีการพูดถึงบรรพกรรมของพระอัครสาวกและการปฏิบัติของพระสมณโคดมเพื่อทำให้สงฆ์มีความบริสุทธิ์ การเชื่อมโยงความหมายผ่านคำบอกเล่าในประวัติศาสตร์ที่มีความสำคัญต่อการศึกษา และการเข้าใจถึงหลักธรรม และความหมายของพระอรหัตในชีวิตของพระพุทธเจ้า ที่มีความเกี่ยวข้องกับการเป็นสาวกและการสืบสานอุดมการณ์พระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

-พระเวสสันดร
-พระอรหัต
-พระพุทธเจ้าโนนทิสี
-อัครสาวก
-บรรพกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติอัคคีบทบทยา ถวายพระวีกษ์พระเวสสันดร ตอน ๑ หน้าที่ 54 ถึงเดือนจึงได้สำเร็จพระอรหัต ได้ยินว่า ในอดีตกาล พระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าโนนทิสี เสด็จอุบัติในโลก คาบสหัสราชา กระทำบุตรด้วยดอกไม้ต่างๆ ที่อาศรมของตน เพื่อพระพุทธเจ้ามี อัญญาชีพพระภาคให้ ประทับบนอาสนะดอกไม้ณที่เดียว กระทำจนตนปออย่างนั้นแล ตั้ง แต่องอาสนะดอกไม้สำหรับภิกษุสูงด้วย แล้วปรารถนานเป็นอัครสาวก ก็เลยรับปรารถนาแล้ว จึงกล่าวว่าไปบอกแต่เศรษฐีว่าสร้างว่า "ฆ่าเข่าได้ปรารถนาตำแหน่งอัครสาวกแล้ว, ถึงท่านจึงมาปรารถนา ตำแหน่งนี้" เศรษฐีจึงทำมนตนปลอกไม้บูฉบงิน มีนามติภูกษ์สูง มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขในมนตพลนั้น, คันให้ฉันเสร็จแล้ว ได้ ปรารถนาเป็นสาวกที่ ๒ ในชนทั้ง ๒ นั้น สรทาบาส เกิดเป็นพระ สังขรสรา สรีรวันเศรษฐีดีกเป็นพระมากโมคลาลนธะ นะนี้ และ บูรพกรรมของพระอัครสาวกทั้ง ๒ นั้น เท่านี้ วิจัยในบทว่า อุปกตุตตาย เป็นดังนี้ ตั้งต่อไปนี้ :- พระสมณโคดมปฏิบัติเอาความที่ชนะทั้งหลาย ผู้มีตบะบรร ดองเป็นคนไร้บรร เพื่อความที่หญิงทั้งหลาย ผู้มีผัวบรรจ ภต้องเป็น หม้าย คือ ต้องเป็นคนร้างผัว เพื่อเข้าไปตัดสกุลเสีย แม้ด้วย อาการทั้ง ๒ อย่าง บทว่า สงขณะ คือผู้เป็นอัครวาสิกของสงฆ์ ๑. ชื่อดัรงกับอรรถกาถธรรมบท แต่ในอปทานว่า เดิมพระสาริษฐ์ชื่อ สุจิตามาส พระโมคลาลนเป็นพระยายมชื่อ อรุณ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More