การอรรถาธิบายมัวรค ตอน ๑ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 113
หน้าที่ 113 / 233

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างบิดากับบุตรในสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านกฎหมายและการดำเนินชีวิต ในการอรรถาธิบายมัวรค ตอน ๑ มีการพูดถึงการทำฝาเรือนและหลังคา การดูแลลูก และการใช้ชีวิตประจำวันของภิกษุ โดยเน้นถึงความสำคัญของการมีความฉลาดในการดำเนินชีวิตเพื่อไม่ให้เกิดความยุ่งเหยิงและเป็นอุปสรรคต่อการบูชาธรรมและการเรียนรู้ของพระนักบวช นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงวิธีการปฏิบัติและการอธิบายจากพระอาจารย์ถึงพระภิกษุที่ต้องปรับตัวในสถานะของตนเองในสังคมอย่างมีประสิทธิภาพ โดยข้อมูลในเนื้อหานี้ช่วยให้เข้าใจบริบทและวัฒนธรรมทางศาสนาได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นจากหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า

หัวข้อประเด็น

-ความสัมพันธ์ระหว่างบิดามารดาและบุตร
-การปฏิบัติของภิกษุ
-การใช้ชีวิตตามพระธรรม
-การอธิบายมัวรค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสมัยนต์สำหรับ การอรรถาธิบายมัวรค ต ตอน ๑ - หน้าที่ 106 หมอค. ผู้ใดทำฝาเรือนหรือหลังคาหนีไป หรือไปอยู่นอกบ้านเป็นต้น, ผู้นั้นจึงพัน ฝ่ายบิดากับบุตรในสังกัด ก็พ้นแล้วด้วย ประกอบอย่างนั้น เพราะเหตุนี้ พระธรรมสังกาสกายึงกล่าวคำว่า "บิดากับบุตรยังเหลืออยู่" ดังนั้น บทว่า กกุฏทเทปก มีความว่า เด็กใดถือก้อนดินด้วยมือ ชายนั่งแล้ว อาจเพื่อจะไกล่กันหลายซึ่งพากันมาให้นบินหนีไปแล้ว บริโภคอาหาร ซึ่งวางไว้ข้างหน้าได้ เด็กนี้ก็ว่างไปแล้ว จะให้เด็กนั้นบวม ช ควร. [เรื่องไล่กัญญอันสัย] [๒๑] บทว่า อิตถุโร มีความว่า การอยู่ประมาณน้อย คือ ๒–๓ วันเท่านั้น ก็มี. บทว่า โอเคน ได้แก่แม้วกวดไป อธิบายว่า ภิกษุสูงมีมีประมาณน้อย. ในข้อว่า อพุเตกน ยาวชีวี นี้ มีวินิจฉัยว่า ถ้าภิกษุไม่ฉลาดนี้จึงไม่ได้อารยย์แก่ว่า ไธร, เธอจะเป็นผู้มีพระราห 60 หรือมีพรรษา ๓๐ ด้วยอุปสมบท, เธอจึงจะถือโยนประมังบอกกล่าว ๓ ครั้งอย่างนี้ว่า "ผู้มีอายุขอท่านจงเป็นอารายของข้าพเจ้า จำอาศัยท่านอยู่" ดังนี้ ถือตนสิในสำนักของภิกษุเมื่อก่อนกว่า แต่เป็นผู้อื่น, ภิกษุนั้นแม่อี ส่อจะเข้าบ้าน. พึงจะนั่งกระโหลงประมังมือดังกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ ผมลาเข้าบ้าน" ในการอำาทุกอย่าง กินนี้, ก็ในหมวด ๕ และหมวด ๖ ในอธิกายนี้ สูตรเท่าที่ภิกษุพื้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More