พระบรมปฐมปฎิรูปถา : หน้า 4/297

ประโยค - พระบรมปฐมปฎิรูปถา ปล ๖ - หน้าที่ 2 [ นายช่างทํางครุฑที่บํารุงยั่ ] มานพน้อยนั่น คิดว่า " พระราชกฤษฎีพระองค์นี้ จักผลาญ นายช่างให้บินหายอย่างไม่ต้องสงสัย คนผู้มีศิลปะเป็นผู้หามิได้, เมื่อเรายังมีอยู่ เขากอยุ่เฉินมาย เราจัดให้สัญญาแก่เขา." มานพ น้อยนั่นเข้าไปหาเขาแล้ว ถามว่า " การงานของท่านที่ปราสาทสำเร็จ แล้วหรือยัง ?" เมื่อเขาบอกว่า " สำเร็จแล้ว," จึงก่าวว่า " พระ ราชกฤษฎีพระประสงค์จะผลาญท่านให้บินหาย, เพราะฉะนั้น ท่านพึง รักษาตน ( ให้ดี )." นายช่างพูดว่า " นาย ท่านบอก ( ความนั้น ) แก่พเจ้าทำ กรรมอันงามแล้ว, ข้าพเจ้าจักรบกิจก็ควรทำในเรื่องนี้" ดังนี้แล้ว คันพระราชกฤษฎีว่ำว่า " สายาย การงานของท่านที่ปราสาท ของเราสำเร็จแล้วหรือ ?" จึงว่า " ข้าแต่สมมติเทพ การงาน ( ที่ปราสาท ) ยังไม่สำเร็อก่อน, ยังเหลืออีกมาก." ราชกฤพ.ว่าอะไรการงานอะไร ? ยังเหลือ. นายช่าง. ข้าแต่สมมติเทพ ข้าพระองค์จักกุลง ( ให้ทรงทราบ ) ภายหลัง, ขอพระองค์จงสรรเสริญให้ใคร ?" นนไม้มาก่อนเกิด. ราชกฤพ. จะให้นlnไม้ชนิดไหนเล่า ? นายช่าง. ไม้แห่งหาแก่มิได้ พระเจ้าข้า. ท่าวเธอ ได้รับสั่งให้ขนมาให้แล้ว ลำดัแรก นายช่างทูลพระ ราชกฤพ.ว่า " ข้าแต่สมมติเทพ จิ้มแค่เนื้อ พระองค์ไม่พึงเสด็จ มายังสำนักงานของข้าพระองค์ เพราะเมื่อข้าพระองค์ ทำงานงานที่