พระธรรมปาฏิฎกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๗๔ : หน้า 176/297

ประโยค - พระธรรมปาฏิฎกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 174 ตระกูลขัตติยมหากษัตริย์และพราหมณ์มหากษัตริย์ ตระกูลใดตระกูลหนึ่งเท่านั้น" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า:- "บูรษอาชาในนาได้จาก (เพราะว่า) บุรุษอาชาในนั้น ย่อมไม่เกิดในที่ทั่วไป; บุรุษอาชาในนั้นเป็นนักปราชญ์ ย่อมเกิดในตระกูลใด ตระกูลนั้น ย่อมถึงความสุข." [ แค็ฬฺวรรค ] บรรดาบุรุษเหล่านั้น กล่าวว่า ทูลโล เป็นต้น ความว่า บุรุษอาชาในแผ เป็นผู้นับถือคนได้ยาก คือหาได้ง่ายเหมือนบ้างอาชา-ในยุเป็นต้นก็ไม่, บุรุษอาชาในนั้น ย่อมไม่เกิดในที่ทั่วไป คือในปัจจันตประเทศ หรือในตระกูลต่ำ แต่ย่อมเกิดในตระกูลใดตระกูลหนึ่ง บรรดาตระกูลตรีและตระกูลพราหมณ์ ในที่เป็นที่ทำสักการะมือวิภาคเป็นต้นแห่งมหาชน ในชมรมประเทศเท่านั้น ก็ บุรุษอาชาในนั้น เป็นนักปราชญ์ คือเป็นผู้มีปัญญาสูงสุด ได้แก่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อต่ออย่างนั้น ย่อมเกิดในตระกูลใดตระกูลหนึ่ง ย่อมเป็นความสุขคือย่อมเป็นตระกูลบริสุทธิ์แท้. ในกาลอุบเทนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอรยผลทั้งหลาย มีโสภิตผลเป็นต้น ดังนี้แล. เรื่องปัญหาของพระอานนทเถระ จบ.