ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอุปปฏิสุขกถา ภาค ๖ - หน้า 77
แก่มหาชนเท่านั้น เสียงของพระองค์ไพเราะ พระobyของพระองค์สนิท ส่วนหมอฉัน อาศพระองค์ได้เกิดมีครรภ์ครบกำหนดแล้ว พระองค์ไม่ทรงทราบเรือนเป็นที่คลอดของหมอฉัน ไม่ทรงทราบเครื่องครรภ์บริหารมีเยอะและน้ำมันเป็นต้น เมื่อไม่ทรงทำเอง ก็ไม่ทรงบอกพระเจ้าโกศ หรืออนาถบิณฑิกะ หรืออนาจิสาขามหาบารีกา คนใดคนหนึ่ง แม่บริวารอุปปฏิสุขกถา หลายว่านะ ท่านองค์ทำกิจที่ควรทำมักจิญญามากในวันนี้ พระองค์ทรงแต่จะอริยมย์เท่านั้น ไม่ทรงรู้ครรรรมบริหาร เป็นเหมือนพยายามจับก้อนคุณมณฑลพระจันทร์นั้น ค่าพระตกดาในทามของบริษัทแล้ว
พระตกดาคงทรงธรรมกาลแล้ว เมื่อจะทรงบันลือเยิงอย่างสีสา จิตตรัสว่า "น้องหญิง ความที่คำกล่าวแล้ว จะจริงหรือไม่ เราและเจ้าท่าน ย่อมรู้." นางจิญญามวิตา อย่างนั้น มหาสมณะ ข้อนั้น เกิดแล้ว โดยความที่ท่านและหมอฉันทราบแล้ว
[เทพบุตรทำลายกถอุบายของนางจิญญามวิตา]
ขณะนั้น อาสนะของหัวสักกะแสดงอาการร้อน หัวเธอรองใคร่ครวญอยู่ ก็ทราบว่า "นางจิญญามวิตา ย่อมคำพระตกดาคด้วยคำไม่เป็นจริง" แล้วทรงกล่าวว่า "เราจะชำระเรื่องนี้ให้หมดจด" ถึงเสด็จอภิเษกกับเทพบุตร ๕ องค์ เทพบุตรทั้งหลายแปลงเป็นลูกหนูคัดเชือกที่ผูกท่อนไม่กลม ด้วยอันแท้ก็อาจจะว่าท่าน ลมพัดเวียนฟ้ามุ่งขึ้น ไม่กลมพลัดตกลงบนหลังเท้าของนางจิญญามวิตา ปลาย