พระธีรมปฏิญญา ภาค 6 - หน้า 22 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 24
หน้าที่ 24 / 297

สรุปเนื้อหา

บทที่ 6 ของพระธีรมปฏิญญาได้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเป็นที่พึ่งตนเองและการเข้าใจชีวิต เรื่องเล่าถึงความรักและการฝึกฝนตนเอง เพื่อมุ่งให้บุคคลได้พึ่งพาตนเองแทนที่จะยึดติดกับคนอื่น ซึ่งพระธรรมดังกล่าวนำเสนอว่าการมีที่พึ่งที่เหมาะสมสำหรับชีวิตเกิดจากตัวบุคคลฝ่ายเดียวรวมทั้งการตัดความรักที่เกินควรได้

หัวข้อประเด็น

-การเป็นที่พึ่งของตนเอง
-คำสอนในพระธรรม
-นิโรธในชีวิต
-การฝึกฝนตน
-อารมณ์และความรัก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธีรมปฏิญญาแปล ภาค 6 - หน้า 22 ก่อนหน้านี้เราได้เป็นที่พำนักของคนทั้งหมด 2 นั้นเหมือนกัน" ดังนี้แล้ว จึงตรัสนิรชาดกนี้โดยpisดารว่า:- "เจ้าหรือนอิพึงบังอื่อข่าวนิโรธัญลียา อย่าเข้าไปอ้อนอิพึงบ่ายอายา๚๛ ความตายใน สำนักงานอิพึงอ่อนอิพระเสถวา๚๛ ความเป็น อยู่ในสำนักงานอิพึงอ่อนอิในสำนักงานของอิพึงอ่อนอิ อะไร.." ทรงประชุมชาคว่า "เนื้อชื่อว่าสายะในครังนั้นได้เป็นเทวทัต (ในบัดนี้) แม้บริทของเนื้อชื่อว่าสายะนั้น (กิ) เป็นบริทของ พระเทวทัตนั้นแหละ แม่เนื้อมาว่านิโรธฺ ผู้อยู่ละชีวิตแก่ แม่เนื้อตัวมัศกรรม คือเอง," เมื่อตรองประกาศความทีพระเถรี ตัดความรักในบุตรแล้ว ทำที่พึ่งแกนด้วยตนเองแล้ว จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย เพราะบุคคลอาศัยคนอื่น ไม่สมารถจะอ่อนอิพรงอิพร หรือมรรคนเป็นที่ไปในอนันหน้าได้, ฉะนั้น ตนเองแหละเป็นที่พึ่งของ ตน, คนอื่นก็ทำอะไรได้" ดังนี้แล้ว ตรัสพระกนาว่า:- "ตนเองเป็นที่พึงของตน, บุคคลอื่นใครล่า? พึงเป็นที่พึงได้ เพราะบุคคล มีตนฝึกฝนดี แล้ว ย่อมได้ที่พึง ที่บุคคลได้โดยง่าย.." [แปลอรรถ] บรรดาบทเหล่านั้น บอกว่า นาโอ คือเป็นที่พำนัก. พระผู้มี བྱུ་གཅིག་ཡག་ ๒๒/๕. ตุลาคม ค.ศ. ๑๒๒๒.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More