พระอิฐปฏิภาคฤกษา: ภาค 6 : หน้า 5/297

ประโยค - พระอิฐปฏิภาคฤกษา: ภาค 6 - หน้า 3 ละเอียดยุยง เมื่อมีการสนทนากับคนอื่น ความฝุงชำนะก็จะมี องิ้ง เวลา รับประทานอาหาร ภรรยาของข้าพระองค์ท่านนี้ จักนำอาหาร ม. " พระราชกฤษฎีกา "ดีแล้ว" ฝ่ายนายช่างนั่งภาไม้ เหล่านี้อยู่ในห้อง ๆ หนึ่ง ทำเป็นนกครุ ควรที่บุคลาธรร ของ คน นั่งภายในได้ ในเวลารับประทานอาหาร สังเวยว่า " หล่อนจง ขายของทุกสิ่งอันมีอยู่ในเรือนแล้ว รับเอาเงินและทองไว้ [ นายช่างพารอบครัวหนี้ ] ฝ่ายพระราชกฤษฎี รับสั่งให้อ้อมเรือนไว้ ทรงจัดตั้งการรักษา เพื่อประโยชน์จะไม่ให้นายช่างออกไปได้ แม้นายช่าง ในเวลาที่นก สำเร็จแล้ว สังเวยว่า " วันนี้ หล่อนพึงพาเด็ก แม้ทั้งหมดมา รับประทานอาหารเช้าสรีแล้ว ให้บุตรและภรรยานั่งในท้องนก ออกทางหน้าด่านหลานนี้ไปแล้ว นายอย่างนั้น เมื่อพวกอรัญา เหล่านี้ ทูลฟิราว่า " ขอตะเสมติกทฟ นายช่างหลบหนีไป ได้" ดังนี้อยู่เนอแหล ก็ไปลงที่หมวดประเทศ สร้างนครขึ้นนคร หนึ่ง ได้เป็นพระราช ทรงพระนามว่า ภูฏานะ ในคนนั้น [ พระสถาดไม่ทรงเหยียบพื้นที่ลำไว้ ] ฝ่ายพระราชกฤษฎี ทรงดำรว่า " เราจักทำการฉลองปราสาท" จินมณฑปราสาดา ทรงทำการะพรหมในปราสาทด้วยของหอมที่ ผสมกัน ๔ อย่าง ทรงฉลองแผ่นผ้าถ้อย ตั้งแต่ธรณีแรก ได้ยิน ๑. ผู้ที่ผ่านมาเป็นพาหนะ หรือผู้พาหนะอันทำด้วยท่อนไม้.