พระอุปนิษัทกบูร ณ พระเวทวัน : หน้า 11/297

ประโยค – พระสังคปิฎกถา ภาค ๖ – หน้าที่ ๙ ๒. เรื่องพระอุปนิษัทกบูร * [ ข้อความเบื้องต้น ] พระเศสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวทวัน ทรงปรารภพระอุปนิษัทกายบูรดรศักดิษธรรมเทคนิคนี้ว่า "อดตานเมว ปริมิ" เป็นฉัน. [ พระเถระออกอุบายหาลาภ ] ดังได้กล่าวมาถาม พระเถระนั้น ฉลาดกล่าวธรรมกถ. ภิกษุเป็นอันมาก ฟังธรรมกถอันปฏิสังสวยด้วยความเป็นผู้มีความปรารถนาดีเป็นต้นของท่านแล้ว จึงบูชาพวกด้วยจิวรทั้งหลาย สมาทานธุดงค์ พระอุปนิษัทกะนั้นรูปเดียว รับเอาบริหารกิเลสเหล่านั้นสะแล้ว. เมื่อภายในฤทายะหนึ่งใกล้เข้ามา พระอุปนิษัทกะนั้น เข้าไปสู่นบแล้ว. ลำดับนั้น ภิกายนุ่มและสามเณรในวิหารแห่งหนึ่งกล่าวว่าท่าน ด้วยความรักในธรรมถึงกล่าวว่า "ท่านอภิรักษ์ ขอท่านจงเข้าพรรษานี้เถิด." พระอุปนิษัทกะ ถวว่า "ในวิหารนี้ ได้ฟำำำพรรษาที่นี่แล้ว" พระอุปนิษัทกะ กล่าวว่า "ในวิหารนี้ ได้ฟำำำพรรษาที่นี่แล้ว" เมื่อภิกษุถามว่า "ได้ผ้าสากก ๒ ผืน," จึงจางไข่ว่า: ถึงวิหารที่ ๓ ถาม