การทำกรรมในพระธรรมปิฎก พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 35
หน้าที่ 35 / 297

สรุปเนื้อหา

พระธรรมปิฎกกล่าวถึงความแตกต่างระหว่างกรรมดีและกรรมชั่วว่าความดีของคนดีทำได้ง่าย แต่ความดีของคนชั่วนั้นกลับทำได้ยาก ในขณะที่ความชั่วคนชั่วทำได้ง่าย แต่คนดีนั้นทำได้ยาก เมื่อพิจารณาถึงกรรมที่มีความสำคัญต่อการเข้าถึงอริยสัจและพระนิพพาน มันชี้ให้เห็นว่าความดีตามพระธรรมมักจะต้องมีความพยายามและการฝึกฝนเป็นพิเศษ เช่นเดียวกับกรรมที่ถูกต้องและอยู่ในทางที่ดี

หัวข้อประเด็น

-กรรมและความดี
-ความชั่วและการกระทำ
-พระธรรมปิฎก
-อานนท์
-การปฏิบัติตนตามหลักธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปิฎกว่ากล่าวภาค ๖ - หน้าที่ 33 "ความดีคนดีง่าย, ความดีคนชั่วทำยาก, ความชั่วคนชั่วทำง่าย, ความชั่วอริยบุคคลทำ ได้ยาก " แล้วตรัสว่า " อานนท์ ขึ้นชื่อว่ากรรมอันไม่เป็นประโยชน์แก่ คนทำได้ง่าย, กรรมอันเป็นประโยชน์แก่คนทำและดี, กรรมนันแลทำยากอย่างยิ่ง " . [ แก้ อรรถ ] ความแห่งพระคาถานี้ว่า :- " กรรมเหล่าใดไม่มี คือที่ไม่และเป็นไปเพื่ออุบาย ชื่อว่า ไม่เป็นประโยชน์แก่คนเพราะทำนั่นแล, กรรมเหล่านั้นทำง่าย ฝ่ายกรรม ใดชื่อว่าเป็นประโยชน์แก่คนเพราะทำ และชื่อว่าดี ด้วยอรรถว่าหาโทษ มิได้ คือเป็นไปเพื่อสุดและเป็นไปเพื่อพระนิพพาน, กรรมนี้ทำเสร็จ ยากกว่า กับดอกแมกคงคาไหลไปคตะวันออก ทำให้หน้ากลับ " ๑.บท อวสาน ซึ่งแปลว่า มื่อแปลว่า ไม่ได้หมายความว่า ผู้ใหญ่หรือคนแก่ เป็น คำที่พวกพระเอกกนโดยโอวาทสุขภาพ ตรงกับคำว่าใช่ในบันฑูว่า ท่าน นำหน้านี้ชื่อ. ๒ อิทิ ใบว่า อิทธิ กนฺต ไม่มีความคะอะไร ไม่แปลได้ คนอย เป็นคำรุก โดยอ่อนน้อม การหาที่ยึดรัด ในที่นี้ใช้ว่า พระอร้บ้าง ท่านเจ้าบ้าง ตามรูป. ๓ คำว่า เช่น ทิฏวาณ ช่ออทุลาฯ อุปสงค์ฯ อธ สิ อุปสงค์มิ ต้องแปลความ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More