พระองค์ท่านที่ถูกฉันแปล - ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๓๗ : หน้า 239/297

ประโยค - พระองค์ท่านที่ถูกฉันแปล ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๓๗ พระศาสดา ภิกษุหลาย เด็กเหล่านั้น ไม่มินมิทรานหรือ พวกเธอ ด้วยนมภูมิจริง ถึงกระนั้น ภิกษุผู้นั้นเป็นเจ้าของนม กำลัง มาข้างหลัง ฉันนมเสร็จก่อนแล้วไป จึงครู ตรธรรมดา พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมไม่มีความริยาหรือ ความประทฤิรัย แมในบุคคลคนหนึ่ง เพราะฉะนั้น พระศาสดา ตรัส คำนั้นแล้ว จึงพากิญสูงมั ไปประทับนั่งได้รับงาม ณ โคนไม้ต้นหนึ่ง พวกเด็ก เห็นพระมหากัสสปะเดินมาข้างหลัง เกิดความ รักนี้ มีสีสรรเต็มเปี่ยมด้วยกำลังแห่งดี วางกระเซ้า ให้พระเณร ด้วยเบญจางคปะโยชน์ ยกนมพร้อมทั้งกระเช้าที่เดียวแล้ว กล่าว กะพระเณรว่า " นิมนต์รับเถิด ขอรับ." ลำดับนั้น พระเณรกล่าวกะเด็กเหล่านั้นว่า " นั้น พระศาสดา ทรงพระภิญญาสูงสุดไปประทับนั่งที่โคนไม้ พวกเธอจงถือไท ธรรมไป แต่งส่วนถวายภิญญาสูงมั พวกเด็ก รับคำว่า " ดีละ ขอรับ " แล้ว กลับไปพร้อมกับพระเณรที่เดียว ถวายนมแล้ว ยิ้มมองดู อยู่ ณ ส่วนบึงหนึ่งแล้วได้ถวายต้า ในเวลานั้นจริง [ พวกภิญญาโภนทานพวกเด็กผู้ถวาย นม ] ภิกษุหลาย ไพทนาว่า " พวกเด็กถวายภิญญา เพราะเห็น แก่หน้า ไม่ตอบรับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือพระมหาเถระทั้งหลาย ด้วยนม เห็นพระมหากัสสปะแล้ว ถือเอานมพร้อมด้วยกระเช้า นันแลมาแล้ว."