ปรัชญา - พระบรมปทุมีฎกาแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 43 : หน้า 45/297

ปรัชญา - พระบรมปทุมีฎกาแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 43 ปรินิพพานโดยกาล่วงไป ๔ เดือน, ข้าพระองค์พยายามเพื่อบรรลุ พระอรหันต์ ในเมื่อพระอรหันต์ทรงพระชนม์อยู่ที่นี่แหละ.." [ ผู้ปฏิบัติธรรมเชื่อว่าชูชนะพระศาสดา ] พระศาสดา ประทานสาธุการแก่พระเถระนั้น แล้วตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดมีความสนใจในเรา, ผู้นั้นควรเป็นอุดจิตต- ทตะ, ด้วยว่าชนทั้งหลายบูชาอยู่ ด้วยวัตถุดาษ ๆ มีของหอม เป็นต้น อย่างเช่นอัฏตะกา ส่วนผู้อื่นชาผู้ดำเนินธรรม สมควรแก่ธรรม ย่อมชื่อว่ายุทธนา, เพราะฉะนั้น แม้ภิกษุผู้อื่นก็ พึงเป็นเช่นอัฏตตะกา" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า:- " บุคคลไม่พึงยังประโยชน์ของตน ให้ส่อม เสียเพราะประโยชน์ของคนอื่นแจ่มแจ้ง, รู้จัก ประโยชน์ของตนแล้ว พึงเป็นผู้วนาวายใน ประโยชน์ของตน." [ แก่อรรถ ] เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า:- " บุคคลผู้นิบนคุหลัก ถือไม่พึงยังประโยชน์ของตน แม้ประมาณ กากก่อนหนึ่งให้ส่อมเสีย เพราะประโยชน์ของคนอื่น แม้ประมาณ ค่าตั้งพื้นที่เดียว. ด้วยว่าประโยชน์ของคนแห่งบุคคลนั้นแหละ แม้ประ- " เป็นชื่อของมาตรเงินอย่างค่าที่สุด แทนไม่มีค่าเสียเลย แต่อันที่นี้ เป็นคุณบาทของ คำว่าประโยชน์ จึ่งหมายความว่า ประโยชน์ของตนแม่น้อย จนไม่รู้จะประมาณได้ว่าเท่า ไหน ที่ไม่ควรให้เสียไป.