พระธัมมปฏิญาณที่ถูกต้องแปล ภาค 6 - หน้า 80 : หน้า 82/297

ประโยค - พระธัมมปฏิญาณที่ถูกต้องแปล ภาค 6 - หน้า 80 โอวาทว่า " กิจด้วยราชสมบัติของหน่อมแน้มไม่มี ที่พระองค์อย่าให้ราชธรรม 10 ประการกำเนิด ทรงละการถืองคติเสียดแล้ว เสวยราชบำบัดโดยธรรมิด ดังนี้แล้ว เสด็จจากอาสนะ ทรงกันแสง เสด็จไปสู่พระนคร จึงตรัสถามอำมาตย์ทั้งหลายในระหว่างหนทางว่า " เราถึงความพลัดพรากจากบุตรธิดาอย่างอาจจะ อย่างนี้เพราะอาชัยใคร ? " อำมาตย์ เพระอัภยายพระอรรถลักษณะพระเจ้าข้า พระราชา รับสั่งให้บพระอัครมเหสีนี้ให้เท่านี้แล้ว ทั้งไปในหวาที่ทิ้งโจร เสด็จเข้าไปสู่พระนคร เสร็จราชบำบัดโดยธรรม มาหาทุมนิการในกาลนั้น ได้เป็นพระมหาสัตว์, หญิงร่วมสามมิ่งของพระอรหันต์ ได้เป็นนางจิญจานาถวิกา . พระศลด ครั้นทรงประกาศนี้อวาทแล้ว ครัสว่า " กิญญุ ทั้งหลาย ก็ขึ้นชื่อว่านามปรมัตถ์ อนบุคคลผู้กล่าวคำสัตย์ซื่อเป็นธรรม อย่างเอกแล้ว ตั้งอยู่ในสุขาวาส ผู้มปรโลกอันฉะแล้ว ไม้พลำทำ ย่อมไม่มี " ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระกาถวายว่า:- " บาปอันชนะผู้ควลธรรมอย่างเอกเดีย ผู้มักพูดเท็จ ผู้มปรโลกอันฉวลเลยเสียแล้ว ไม่พึงทำ ย่อมไม่มี " [แก่ธรรม] บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า เอกมุฏ คือ ซึ่งคำสัตย์ซื่อ. บทว่ามูลวามิสุด ความว่า บรรดาคำพูด 10 คำ คำสัตย์เมล็ดคำหนึ่ง