ยมกปฤฒิธรรม: พระธรรมปิฎกฐากฉบับแปล ภาค 6 - เรื่องที่ ๒ : หน้า 107/297

ประโคด - พระธรรมปิฎกฐากฉบับแปล ภาค 6 - หน้าที่ 105 ๒. เรื่องยมกปฤฒิธรรม * (๙๔๕) [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสดา ทรงปรารภพากษาความและมนุษย์เป็นอันมาก ที่พระวารแห่งสังสรรเสนค ศตรพระธรรมเทวนิว่่า " ยว มานปะ- ปุตตะ ธีร" เป็นต้น. ก็เทศนาตั้งนั้นแล้วในกรุงราชคฤห์. [ เสรษฐีได้ไปฉันทานทั้งทำบาตร ] ความผิดศราว่า สมัยหนึ่ง เศรษฐีอาวรธราราชคฤห์ ให้จ้ง่ายมีสัญลักษณ์คล้ายขวด เพื่อความปลอดภัย และเพื่อรักษาอาวรณ์เป็นต้น ที่หลุดไปด้วยความลังเลแล้ว เล่นก็ทางน้ำในแม่น้ำลำฉะ แล้วนั้น ต้นนั้นก็ดงต้นหนึ่ง เกิดขึ้นที่ริมฝั่งดอนเหนือของแม่น้ำคา มีรถถุงน้ำในแม่น้ำคาเชาใกล้หักระจายอยู่บนหินเหล่านั้น ฯ ครั้งนั้นปฐมหนึ่ง มีประมาณเท่าหัว ถูกหินครูสี ถูกคลื่นน้ำซัด เป็นของกลิ้งเกลลา ลอยไปโดยลำดับ อันสาหรายรอยรบัติ มาติดเช่าของเศรษฐีนั้น. เศรษฐีว่า " นั่นอะไรก๋ ?" ได้ยินว่า " ปุ่มไม้" จึงให้นำปุ่มไม้นั้นมาทำก้วยปลายมิด เพื่อจะพิจารณาว่า " นั่นอะไรอะไรก๋ ? " ในทั้นนั้นบเอง จันทนัดดงมีสิ่งครั้งสุด ก็ปรากฏ, ก็เศรษฐี * พระมหาสนธ์ ปิ. ช.๕ (บัดนี้เป็นพระญาณวโรดม) วัดบรวนิเวศวิหาร แปล. ๑. เพื่อปล่อยมันตราย.