พระธรรมปิฎกฎกาแปล ภาค 6 - หน้า 59 : หน้า 61/297

ประโยค- พระธรรมปิฎกฎกาแปล ภาค 6 - หน้า 59 จากบินทบาตแล้ว มางนั่งในที่พักกลางคืน หรือในที่พักกลางวัน สายาย อากาศ ๑๒ เริ่มต้นความสิ้นความเสื่อมในอดีตมาแล้ว ลูกยังบวดใน เวลาเช่นนี้จึงวรรณ อนิจจาไม่วาดตลอดกาลเป็นนิรันดร์ แล้วพึงทำโอกาส ชื่อแม่เกดนะ" พระสัมมชชนะนั้นองค์นี้ในโอกาของพระธรรมแล้ว ไม่่นานเท่าไร ก็บรรลุพระอรหัต นี้นั้น ๆ ได้กรุ่งรุ่งแล้ว. ลำดับนั้น ภิกษุทั้งหลาย กล่าววะพระสัมมชนะนั้นว่า "สมัชชนะพระผู้เป็นอธิษฐาน ที่บ้น ๆ รุกระรัง, เพราะเหตุไร ท่านจึง ไม่วาด?" พระสัมมชชนะเธาะ ท่านผู้เรือง กระผมทำแล้วอย่างนั้น ใน เวลาประมาณ บัดนี้ กระผมเป็นผู้ไม่ประกามแล้ว. ภิกษุทั้งหลายกราบบูชาอธิษฐานว่า "พระองค์นี้ พยากรณ์ อรหัตผล" พระศาสดา ครัว "อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย, บุตร ของเราเทียวอยู่ in เวลาประมาณในก่อน, แต่บัดนี้ บุตรของเรา ยืนยังอยู่ด้วยความสุขซึ่งเต็มรอด ก็ไม่วาด ดั่งนี้แล้ว ตรัส พระองค์ว่า:- "กุฏไดในก่อน ภายหลังไม่ระมาณ, ผู้ นั่นย่อมยังโลกนี้ให้สว่างได้ เช่นเดียวกันจันทร์" พันแล้วจากหมด ฉะนั้นนั้น." บัดนี้ติพงมรบเนือความแหงของพระองค์นั้นว่า:- "บุคคลใด ประมาณแล้วในก่อน ด้วยการทำวัตรและวัตรตอบ หรือด้วยการสายายเป็นต้น ภายหลังยังอยู่ด้วยสุขซึ่งเต็มรอดเต็มรวย