ความโศกและอัษยกามในพระธรรมปฐมฤกษ์ : หน้า 233/297

ประโ Dec - พระธรรมปฐมฤกษ์ฉบับแปล ภาค ๖ หน้าที่ 231 หญิงชื่อเห็นปานนี้ ทำกะในระหว่างทางเสียแล้ว แม็ต ข้ามพระองค์ก็ไม่รู้ ลำดับนั้น พระศาสตตระชะขว่า "ถมยา ก็เธอรู้ไหมว่า ความโศก เกิดขึ้นแกเธอ เพราะอาศัยอะไร?" อนิตดิ้นณฤฎฎะ ไม่ทราบ พระเจ้าข่า พระศาสตตว่า "ถมยา ความโศกก็เกิดแล้ว" เธอ becauseอัษยกาม, becauseความ โศกก็ดี ภัยก็ดี ย่อมเกิดขึ้น เพราะอัษยกาม" ดังนี้แล้ว ก็พระสวเทานี้ว่าว่า:- "ความโศกย่อมเกิดแต่มาก, ภัย ย่อมเกิดแต่มาก; ความโศก ย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พันวีซะ แล้วอากาม, ภัยอัษยกาม" [แก่รถ] บรรยายเหตุการณ์นั้น บอกว่า กมฺฑฺต ความว่า จากวัตถุกาม และกิเลสกาม, อธิบายว่า ความโศกก็ดี ภัยก็ดี ย่อมอาศัยกามแม่ ทั้ง๒ อย่างนั้นเกิด. ในการอุบเทศนา อนิตดินัณฤฎฎา ตั้งอยู่แล้ว ในโศลปัดตผล ดังนี้แล เรื่องอนิตดัคันฺฑภูมา จบ.