พระธัมม์ภิภูถูกฉกฉวยแปล ภาค 6 - หน้า 251 : หน้า 253/297

ประโยค - พระธัมม์ภิภูถูกฉกฉวยแปล ภาค 6 - หน้า 251 พระศาสดา. ถ้เธอ know ใหม่ว่า 'โรคนี้อาจมฤตกันอะไรของเธอ จึงเกิดขึ้น?' พระนางโรหิณี. หมอฉันไม่ทราบ พระเจ้าข่า. พระศาสดา. โรคนี้อาจความโกรธของเธอ จึงเกิดขึ้นแล้ว. พระนางโรหิณี. ก็สมอฉันทำภาระอะไรไว้? พระเจ้าข่า. [ บทบรรยายของพระนางโรหิณี ] (ถ้าคระนั้น เธองฟัง) ลำดับนั้น พระศาสดา ทรงนำดีด-นิทานมา (ตรัสแก่พระนาง) ว่า:- ในอดีตภาค พระอัญมเหสีของพระเจ้าทรานสี ผู้อามาต ในหญิงนักฟ้อนของพระราชาองค์หนึ่ง ทรงดำรว่า "เราจักให้ทุก เกิดแก่หญิงนั่น" แล้วให้ขาขาวลูกตัวร่างใหญ่มา รับสั่งให้เรียก หญิงนักฟ้อนนั้น มายังสำนักงานของคนแล้ว, ให้ส่งเจ้าร่างงานที่นอน ที่ฟ้าม และที่ระหว่างเครื่องใช้ฟ้าของที่นอนเป็นต้นของหญิงนักฟ้อน นั้น โดยประกาศนางไม่ทนรู้ตัว, โปรดองค์แม่ที่วัวของนาง ราวจะทำ ความเขียนยันเล่น, ทันใดนั่นเอง เสรีของหญิงนั่น ได้พูดขึ้น. เป็นผู้น้อยอุ้มใหญ่ นางกายู ไปนอนบนที่นอน. เมื่อหญิงถูกผง เค้าร่างก็ดมั่นที่นอนนั่น เวทนากำลังนักเกิดขึ้นแล้ว. พระอัฏ-ร มหาโสในภาคนั้นได้เป็นพระนางโรหิณี. พระศาสดา ครับทรงนำอธิฐนานี้มาแล้ว ตรัสว่า "โรหิณี กิจกรรมนี้เธอทำแล้วในภาคนั้น, ก็ความโกรธดีดี ความร่มเย็นดีดี * (แปลว่า หมามุ่ยใหญ่ มีม.)