ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจันทิมาที่ถูกจดแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 125
ขุมพระโลมามุณีหนึ่ง ๆ, รัศมีตั้งหลาย ย่อมเป็นไปด้วยสามารถแห่งสี ๖ อย่าง คือ เขียว เหลือง แดง ขาว หงส์บาต ปรกฺษ; พระผู้มีพระภาคทรงจงกรม, พระพุทธนิยตอดิยมเย็นหรือ่ง้นหรือสำเร็จการนอน: (พระผู้มีพระภาคประทับยิ้ม, พระพุทธนิยตยงจงกรมนั่งหรือสำเร็จการนอน, พระผู้มีพระภาคประทับนั่ง, พระพุทธนิยตมิดยอ่งจงกรม ย่อมจงกรมยิ้มหรือสำเร็จการนอน; พระผู้มีพระภาคทรงสำรวจใจสถาณ, พระพุทธนิยต์ย่อมจงกรม, พระผู้มีพระภาค ย่อมทรงจงกรมประทับนั่งหรือทรงสำเร็จสีไลยกัน); ).
พระพุทธนิยตประทับนั่ง, พระผู้มีพระภาคอ่อนทรงจงกรม ประทับยิร หรือสำเร็จสีไลยาณ พระพุทธนิยตสำเร็จสีไลยานต์, พระผู้มีพระภาคอ่อนทรงจงกรม ประทับยิร หรือประทับนั่ง. นี้เป็นญาณในพระปฏิภาณของพระตถาคต."
ก็พระศาสดาเสด็จจงกรมบนที่จงกรมนั้น ได้ทรงทำปฏิธารนี้ แล้ว. เพื่อจะแสดงเนื้อความนิว่า " ทอไฟอ่อนพุ่งออกแตพระรายเบื้องบน ด้วยอานาเตโชสีนสมาธของพระศาสดานั้น, สายไฟไหลออกแตพระการเบื้องล่าง ด้วยอานาอาโปสีนสมาธิ; ท่อไฟพุ่งออกแต่ที่ ๆ สายไฟไหลออกแล้วอีก, และสายไฟไหลออกแต่ที่ ๆ ท่อไฟพุ่งออก" พระสาริตบุตระเจิกกล่าวว่า เหตุอุจิมากโย