พระธัมมปทัฏฐูกถา แปล ภาค ๑ - เรื่องเด็ก ๕๐๐ คน : หน้า 238/297

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐูกถา แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 236 ๗. เรื่องเด็ก ๕๐๐ คน * [๑๒๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระอุโบสถวัดพระธรรมกายว่า "สัจจะสูสมฺสมฺปูรณ" เป็นต้น. [พระศาสดาเสด็จขึ้นนิมนฺตา พบเด็ก ๕๐๐ คน] ความคิดตราสว่า วันหนึ่ง พระศาสดา มีอญฺญ ๕๐๐ เป็นบริขาร พร้อมด้วยพระอดิษฐมาเถร เสด็จเข้าไปรุชนฺหว่ เพื่อปฺณณเทบท ได้ทอดพระเนตรเห็นเด็ก ๕๐๐ คน ยกกระเช้าขนม ออกจากเมือง แล้วไปสวน ในวันมรสวานหนึ่ง. แม้เด็กเหล่านั้น ถวายบังคมพระศาสดาแล้วก็หลีกไป, ไม่กล่าวเถกิณีสัญญา หวังว่า "ขอท่านรับขนม?" พระศาสดา ตรัสทะกิณีหลาย ในกาลทีกิณีเหล่านั้นไปแล้ว ว่า "กิณีทุงหลาย เธอทั้งหลายอาคันขนมไหม?" กิณี. ขนทีกไหน? พระเจ้าข้า. พระศาสดา. เธอทั้งหลายไม่เห็นพวกเด็กถือกระเช้าขนมเดินผ่านไปแล้วออกหรือ? ภิกษุ. พวกเด็กเห็นปานนั้น ไม่ถวายขนมแก่ใคร ๆ พระเจ้าข้า. * พระมหาเถรอยา ป. ช. ๖ วัดกัมมุดยาราม แปล.