พระธรรมปิฎกอาแปล ภาค ๖ - ความยินดีและโศก : หน้า 228/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกอาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 226 พระนกอ. พวกภิญญ์ เห็นพวกเจ้าลิฉัจฉจี อนันเจ้าพนักงานนำไปอยู่ อย่างนั้น จึงกราบทูลพระศาสดาว่า "พระเจ้าจ้า พวกเจ้าลิฉัจฉจี เมื่อชาตคู่ ประดับประดาแล้ว ออกจากพระบรรดาพวกเทวา, บัดนี้ อาจหญิงคนหนึ่ง ถึงความพินาศนี้แล้ว." [ พระศาสดาตรัสโทษของความยินดีในนาม ] พระศาสดา ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ความโศกดี ภัยดีดี เมือจะเกิด ย่อมอาศัยความยินดีนิ้นเองเกิด" ดังนี้แล้ว ตรัสพระ คาถานี้ว่า :- " ความโศก ย่อมเกิดแต่ความยินดี, ภัย ย่อม เกิดแต่ความยินดี; ความโศกย่อมไม่มี แก่ผู้ พันธนังแล้วกวามยินดี, ภัยจักมีแต่ไหน." [ แก้ธรณี ] บรรดาหน่อลั่นนั้น กล่าวว่า รติยา ความว่า แต่ความยินดีใน กามคุณ ๕ คือ เพราะอาศัยความยินดีในกามคุณ ๕ นั้น. ในกาลบงเทนตา ขณะเป็นอันมาก บรรลุอรหันต์ทั้งหลาย มี โศกาจิตผลเป็นกัน ดังนี้แล. เรื่องเจ้าลิฉัจฉจี จบ.