ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธีรมปทีฏิทัศนฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 103
อะไร คือ ก็แม่ร่องรอยสักอย่างหนึ่ง ไม่มีแกะพระพุทธเจ้า พวกเจ้าจักนำพระพุทธเจ้านั้น ผู้ไม่แม่ร่องรอยไป ด้วยร่องรอยอะไร ?
วิทินัจฉานาคาถา ๒ ซึ่งชื่อว่าต้นหน้านั้นชื่อว่า ชาลี เพราะ วิคะหว่า มีขี้บ้าง มีผงตำขี้บ้าง เปรียบด้วยขี้บ้าง เพราะอธว่า รวมรัดตรึงตรามีดไว้ ชื่อว่า วิคะตุกิลา เพราะตีบกุลา เพราะเปรียบด้วยผลไม้พิษ เพราะเปรียบด้วยดอกไม้พิษ เพราะเปรียบด้วยเครื่องบริโภคพิษ อธิบายว่า ต้นหาเห็นปานนั้น ไม่มีแก้วพระพุทธเจ้าพระองค์ใด เพื่อ นำไปในภาพไหน ๆ พวกเจ้าจักนำพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นผู้ไม่มีร่องรอยไป ด้วยร่องรอยอะไร ?
ในกลางเทวนาคา ช่วงมัลลกิยาย ได้แก่องเทวดาเป็นอัมพา แม้ ธิฎามาก็อันตรธานไปในที่นั้นนั้นแน
พระศาสดา ครับทรงนำพระธรรมเทสนั้นมาแล้ว ดังว่า " มาคันทะ ในกลางก่อน เราได้เห็นธิมารทั้งหมด ๑ เหล่านี้ผู้ประกอบ ด้วยอัตภาพเช่นกับเทพทอง ไม่เปลเปื้อน ด้วยของโสโครกสมสะ เป็นต้น แม้ในกลางนั้น เราไม่ได้มีความพอใจในมณฑลเลย ก็สิระ แห่งอิฏฐาจอมท่าน เต็มไปด้วยขยะกะปิอากาศ ๒ เหมือนหม้อที่ ใส่ของไม่สะอาด อันตรภาคา ณ ภายนอก แม้ถ้าศัตรูของเรา พึงเป็นหัวที่แปลกเปื้อนด้วยของไม่สะอาดไร้ และธิดาของท่านนี้หนึ่งอยู่ที่ธรณีประตู ถึงอย่างนั้น เราไม่พึงต้องสะระของนางด้วยเท่า"