พระธรรมปฐิวฎกฉบับแปล ภาค ๖ : หน้า 243/297

ประโยค - พระธรรมปฐิวฎกฉบับแปล ภาค ๖ หน้าที่ 241 นนั้น ชื่อว่าเป็นธรรมที่ยิ่งขึ้น ภิญญู พระเจ้าข้า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ แม้ว่าข้าพเจ้าจะอยู่ แต่ข้าพเจ้ารอดได้จากการบรรจุธรรมพิเศษ กะพระอุปชามะ ท่านไม่บอกอะไร ๆ เลย ทำกาละแล้ว เหตุนี้ พวกข้าพระองค์จึงถึงความทุกข์ [ ลักษณะของผู้ชื่อว่ามีอารมณ์ในเรื่องบน ] พระศาสด ตรัสว่า " อย่าคิดเลยภิญญูทั้งหลาย อุปชานะ ของพวกเธอ บรรจุอารามิมผลแล้ว เธอจะอยู่อยู่ มันแมกฤฎูัสต์ ก็บรรจุอารามิมผลนั้น เราต่อบรรอรือหันแล้ว จึงจับบอกแก่พวก สักวิหารกันนั้น ไม่บอกอะไร ๆ แก่พวกเธอเลย ทำกาละแล้ว เกิดในชั้นสุทธาวาส วางใจเสด็จภิญญูทั้งหลาย อุปชานะของ พวกเธอ ถือความเป็นผู้มีจิตไม่เกี่ยวกะในความทั้งหลาย มีอารมณ์ใน เรื่องบน ดังนี้แล้ว จิตธรรสพระคานนี้ว่า :- "ภิญญู ผู้มีฉันทะเกิดแล้ว ในพระนิพพานอัน ใคร ๆ บอกไม่ได้ พึงเป็นผู้ฉันจะถูกต้องแล้ว ดีติ ผู้จิตไม่เกี่ยวกะในความทั้งหลายดีดี ท่านเรียกว่า ' ผู้มีอารมณ์ในเรื่องบน.' " [ แก่อรรถ ] บรรดาบทเหล่านั้น บอกว่า ฉนฺทชาตฺโต ความว่า มีฉันทะเกิด แล้ว ด้วยอำนาจความใจในความเป็นผู้ใคร่จะทำ คือถึง