พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 132 : หน้า 134/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 132 โดยบุคคล ได้รับพระพุทธนิว่าวิธีว่า 'อังอุจ' เธอให้นาทเป็นอันมาก ในระหว่างกาลนาน, เธอ เมื่อมาสู่สำนักงานของเรา นั่งเสียคลิ้ม." [ พระศาสตตะสาได้ยินถึงมนุษย์โลก ] พระสุรเสียงนั้น (ดัง) ถึงพื้นปรูติ. บริษัททั้งหมดนั่น ได้ ยินพระสุรเสียงนั้น. เมื่อพระศาสตตะสาอย่างนั้นแล้ว อังกุทเทพพูดอุ อนพระศาสตตะผู้มีพระอัศนออรม แล้วคริสเตือนแล้ว ได้กราบกูลคำนี้ว่า :- " ข้าพระองค์จะต้องการอะไร ด้วยท่านอัน ว่างเปล่าจากทีมบุคคล, ยักษ์อิออนกะ นี้นั่น ถ่ายทานแล้วนิดหน่อย ยังรู่เรื่องยิ่งกว่า ข้าพระองค์ ดูพระจันทร์ในทามุสา." บรรดามเทพนั่น บวกว่า ทุษฏา แก่เป็น ทุฏุ๒ (แปลว่า ให้แล้ว ). เมื่ออังกุทเทพพูดกราบอออย่างนั้นแล้ว พระศาสตตะสา อินทกเทพพูดว่า " อินทกะ เธอนั่งข้างขาวของเรา, ในจึงไม่ ต้องร้อนออกไปนั่งอ่ะ? อินทกเทพพูดกราบอุว่า "พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ได้ทักทิในสมบัติแล้ว ดูคราวนหวานพิชิตคนอ่อนใน นาคี" ดังนี้แล้ว เมื่อจะประกาศคำบในบุคคล จึงกราบกูว่า :- ๑. เทพบุตรผู้อ่านบุคคลพึงบูชา ๒. สีหะ เป็น อาทตุตฺ คูโร เป็น ทตฺต.