ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระเชียงป่าถูกถวายแผล ภาค 6 - หน้า 50
แล้ว รับสั่งให้คนถวายข้าวต้มเป็นต้น ให้ปลูกอาสนะทั้งหลายไว้เพื่อภิญญามีประมาณ 2 หมื่น ในพระราชมนเทียน.
วันรุ่งขึ้น พระศาสดา เมื่อเสด็จเข้าไปสู่พระนครเพื่อบิณฑบาต ทรงใคร่ครวญว่า "พระพุทธเจ้าในอดีตทั้งหลาย เสด็จถึงพระนครแห่งพระบิดาแล้ว เสด็จตรงไปสู่พระกุฎิแห่งพระ ญาติทีเดียวหรือหนอเออ ? หรือว่าคือเที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตโดยลำดับ" ทรงเห็นว่า "เสด็จเที่ยวไปโดยลำดับ" ดังนั้นแล้ว จึงเสด็จดำเนินไปเพื่อบิณฑบาตตั้งแต่เรือนหลังแรก พระมารดาของพระราชสมประทับนั่งบนพื้นปราสาทแลเห็นแล้ว จึงกราบทูลประจักษ์เหตุนี้แค่พระราชา.
พระราชทานจัดแจงผ้าสาครับเสด็จออกไป ถวายบังคมพระศาสดา แล้วตรัสว่า "ลูก เพราะเหตุไร ? ท่านจึงให้ข้าพเจ้าอธิษฐาน ท่านเทียไปเพื่อบิณฑบาต ให้ความละอายเกดขึ้นแล้วแก้เข้าภัยเหลือเกิน, ขืนชื่อว่ากรรมน่าจะอธิษฐานมานแล้ว, การที่ท่านเที่ยวไปด้วยออท่องคำเป็นต้น เที่ยวไปเพื่อบิณฑบาต ในนครนี้นั้นแหละจึงควร; ท่านให้ข้าพเจ้าจะอาศัยทำไม ? "
[ การบิณฑบาตเป็นวรรณ์ของพระพุทธเจ้า ]
พระศาสดา มหาบพิธ อาหารภาพให้พระองค์คลายอาลัยหามได้, แต่อาศามาพบอธิษฐานตามวงศ์ลูกของตน.
พระราชา, พ่อ ก็การเที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตแล้วเป็นอยู่ เป็นวรรณ์ของข้าพเจ้า หรือ ?
พระศาสดา ตรัสว่า "มหาบพิธ นั่นไม่ใช่วรรณ์ของพระ