พระธรรมปิฎกฐิผูถูกแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๗๑ : หน้า 173/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิผูถูกแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๗๑ คำว่า โย จ เป็นดังนี้ พระผู้มีพระภาค ทรงแสดงสรณะ อันไม่เขมม ไม่อุตมะแล้ว ปรารถนาไว้เพื่อจะทรงแสดงสรณะอันเขมม อุตมะม. เนื้อความแห่งคำว่า โย จ เป็นดังนี้ (ดังต่อไปนี้):- ส่วนบุคคลใด เป็นคุรุสังกัดตาม เป็นบรรพชิตตาม อภัย กัมมัฏฐานคือการตระลึกลึงถึงพระพุทธพระธรรม และพระสงฆ์ เป็นคำว่า "แม่พระอย่างนี้ พระผู้มีพระภาคทรงองค์นั้น เป็นพระ อรหันต์สมามาสพุทธเจ้า" ถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ว่า เป็นที่พึ่ง ด้วยสามารถแห่งความเป็นวัตถุอุปลอรรถะ การดำรงฌานะ นั้น ของบุคคลแม้นนั้น ยังกล่าวยังไหว ด้วยกิจทั้งหลายมีกา ไม่อับเฉียรณ์เป็นต้น แต่พระผู้มีพระภาค เพื่อจะทรงแสดง ความที่การถึงสรณะนั้นไม่หวั่นไหว เมือจะทรงประกาศสรณะอัน มาแล้วโดยธรรมนันแล จึงตรัสว่า 'ยอมเห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญา ชอบ.' ด้วยว่า บุคคลใดถึงรัตนะทั้งหลาย มียะพุทธะรัตนะเป็นต้น นั้นว่าเป็นที่พึ่ง ด้วยสามารถแห่งการเห็นสัจจะเหล่านั้น, สรณะนั้น ของบุคคลนั้น ก็ยอม และอุตมะ และบุคคลนั้น อภัยสรณะนั้น ย่อม ฟันจากทุกข์ในวัฏฎะแม้ทั้งสิ้นได้; เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า เอต โอ สรณ โม สรณ เม ในภาวะแกบเทศนา อัญเชิญว่ามันแม้งหมด บรรลุพระอรหันต์ พร้อมด้วยปฏิสัมนิกาทั้งหลายแล้ว ถวายบังคมพระศาสดา ทูลขอ บรรพชาแล้ว