พระธรรมปฐิจกิจฉาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 288 : หน้า 290/297

ประโยค - พระธรรมปฐิจกิจฉาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 288 ๓. เรื่องอุตตอุปลิท * [๑๙๓๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนามีเมื่อประทับอยู่ในพระเวสวันที่ ทรงปรารภอุปลิทชื่ออุตตะโกรธพระเวสตะเพรา่ท่านไม่พูดด้วย ความพิศดารว่า อุตตะโกรธนั่น เป็นอุบาสกาวรครูสวดดีมีอุบาสกเป็นบริวาร ๕๐๐ คน วันหนึ่งพาทว่ากูบาสเหล่านั้น ไปบริหารเพื่ออองการฟังธรรม ใคร่จะฟังธรรมในสำนักพระเวสตะจะไหวพระเวสตะแล้วนั่ง ก็ท่านผู้มีอายุนนั้น เป็นผู้นิยมในการหลีกเร้น เที่ยวไปผู้เดียวเหมือนราษฎีจะนั่น ท่านจึงไม่กล่าวอะไรกับอุบาสกนั้น เขาโกรธว่า "พระเวสนี้ไม่กล่าวอะไร" จึงสุดั้น ไปยังสำนักพระสารีบุตรเถระ ยืนอยู่ ณ ส่วนข้างหนึ่ง เมือพระเวสตะกล่าวว่า " พวกท่านมาด้วยต้องการอะไรก็ ? " จึงกล่าวว่า " ท่านขอรับ ผมอุบาสกเหล่านี้ เข้ไปหาพระเวสตะ เพื่ออองการฟังธรรม พระเวสตะไม่กล่าวอะไรแก่แม่นั้นเลย ผมมัน โกรธท่าน จึงมาที่ ขอนางจงแสดงธรรมแก่ผมเด็ก " ลำดับนั้น พระเวส กล่าวว่ากว่า " ถ้าอย่างนั้น พวกท่านจงนั่งเกิด อุบาสกทั้งหลาย " แล้ว แสดงอภิธรรมกาอย่างมากมาย * พระมหาจับ ป.ธ. ๕ (ปัจจุบันเป็นธรรมปัญญาจารย์) วัดโสมสวลวิหาร แปล.