ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระรัชม์ที่ถูกฉบับ แปล ภาค ๖ - หน้าที่ 113
วันเพ็ญเดือน ๕ จักท่า
พระราชา. พระองค์จักทรงทำที่ไหน ? พระเจ้าขา.
พระศาสดา. อาตมภาพก็ภักดีเมืองสวัตถีกา มหาพิศด.
มีคำถามสดเข้ามาว่า "ทำไมぺพระศาสดังอ้างที่ไกล
อย่างนี้ ? "
แก้วา "เพราะที่นั่นเป็นสถานที่ทำบาปในลิทธิของพระพุทธเจ้า
ทุก ๆ พระองค์ อีกอย่างหนึ่ง พระองค์อ้างที่ไกลดีเดียว แม่เพื่อ
ประโยชน์ของมหาชนประชุมกัน."
พวกเดียวกันก็ฟังถ้อยคำนั้นแล้ว กล่าวว่า "ได้ยินว่า ต่อจากนี้
โดยล่วงไป ๔ เดือน พระสมณโคดม จักทำบูชาธิษณูณ ณ เมืองสวัตถี,
บัดนี้ จักถามว่า "นี่อะไรนะ?" นี้นั้นพวกเราจับอกแก่ ๆ
ว่า "พวกเราพูดไว้แล้วว่า "จักทำบูชาในพระสมณโคดม:"
พระสมณโคดมนันย่อมหนีไป, พวกเราไม่ให้พระสมณโคดมนั้นหนี
จึงติดตามไป." พระศาสดา เสด็จเที่ยวไปบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์
ออกมแล้ว, ถึงพวกเดียวกัน ก็ออกมาข้างหลังของพระองค์นั้นแล
อยู่ใกล้ ๆ พระผู้พระราชาทรงทำกิจ. ในวันรุ่งขึ้นพวกเดียวกัน
บริโภคอาหารเช้าในที่ ๆ คนอยู่แล้ว. เดี๋ยวนี้เหล่านี้ ถูกพวก
มนุษย์ถามว่า "นี่อะไรนะ?" จึงบอกโดยยืนแห่งคำที่กล่าวแล้วใน
หนหลังนั่นแล. ฝ่ายมหาชน คิดว่า "พวกเราจักบูชาธิษณู๊ย" ดังนี้
แล้วได้ติดตามไป. พระศาสบรรลุถึงพระนครสวัตถีก็โดยลำดับ.