ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในนิครราม ทรงปรารถนาให้ หญิงโรหิณี ศรีสะธรรมเทวดานั่งว่า “ โกษ เฮา ” เป็นต้น.
[สร้างโรงฉันหายจากโรคผิวหนังได้]
ได้ยินว่า สมัยหนึ่ง พระอนุฎฐะผุผิ อ ได้ไปเมืองกิบลิศสมัค พร้อมด้วยภิกข ๕๐๐ ครั้งนั้น พวกพระอธิษฐานอำนัน ทรงสวัสดีว่า “ พระเถระมา ” จึงได้ไปสำนักพระเถระ เว้นแต่พระน้องนางของ พระเถระ ชื่อโรหิณี พระเถระถามพวกพระอธิษฐานว่า “ พระนาง โรหิณี อยู่ไหม ?”
พวกพระอธิษฐาน อยู่ในตำหนัก เข้าจำ.
พระเถระ เหตุใด ? จึงไม่เสด็จมา.
พวกพระอธิษฐาน พระส่งไม่เสด็จมา เพราะทรงละอายว่า ‘โรคผิวหนังเกิดที่สรัระของเรา’ เข้าจำ.
พระเถระ กล่าวว่า “ ท่านทั้งหลายขอเชิญพระนางเสด็จมา เดิด ” ให้ไปเชิญพระนางเสด็จมาแล้ว จึงกล่าวอย่างนี้ กะพระนาง ผู้ทรงฉลองพระองค์เสด็จมาแล้วว่า “ โกษ เฮา เหตุไฉ ? เธอจึงไม่เสด็จมา.”
* พระมหา ผ ป. ๓ (ปัจจุบันเป็น พระสุมงคลมุนี ) วัดบรวงมล แปล.