พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๖ : หน้า 246/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 244 " ดีละ " จึงกำหนดวันแล้ว ทำอถวายงมกุล ลำดับนั้น นายนันทะกล่าวว่า “ถ้าเธอจับบูรณกิฐสูง และมรรคาดิบของฉันไซร์ เมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็ได้พันสดในเรือนนี้ จงเป็นผู้มีปะรีกฐิ " นางรับว่า “ดีละ” แล้วทีก็เป็นผู้ครทรา บำรุงอยู่ ๒-๓ วัน ก็ลออดบุตร ๒ คน มรรคาดิบแห่งนัย นันทะซะ ได้ทำกาลแล้ว ความเป็นใหญ่งามในเรือน ก็ถกอยู่ ดังนางเรดิ้นคนเดียว [ นันทะซะดำรงตำแหน่งทนบดี ] จำเดิมแต่บุตรบิดาได้ทำกาล่า แม้นันทจะ ก็เป็นมหาทนบดี เตรียมตั้งทนสำหรับภิกษุสงฆ์ ( และ ) เริ่มตั้งค่าอาหารสำหรับ คนกำพร้าและคนเดินทางเป็นต้น ไว้ที่ประตูเรน ในกาลต่อมา เขาฟังพระธรรมเทศนาของพระศาสดา กำหนดอนิสงส์ในกราวย อวาสได้แล้ว ให้ทำกาล ๔ มุมา ระดับด้วยท้อง ๓ ห้อง ใน มหาวิทยาลัย ในปริอิสมิปนะ และให้ลาคเตียงและตั้งเป็นต้น เมื่อตอบ ถวายอวาสนั้น ได้ถวายทานแก่อภิกษสม มีพระพุทธเจ้าบเป็นประมุ แล้วถวายขาดถิ่น และตั้งเป็นต้น เมื่อนออม ถาวอาวาสนั้น ได้ถวายทานแก่อภิญญาสม มีพระพุทธเจ้าบเป็นประมุ แล้วถวายขาดถิ่น และตั้งเป็นต้น เมื่อออม ถาวอาวาสั้น ได้ถวายทานแก่อภิญญาสม มีพระพุทธเจ้าบเป็นประมุ แล้วถวายขาดถิ่น และตั้งเป็นต้น เมื่อนออม ถาวอาวาสนั้น ได้ถวายทานแก่อภิญญาสม มีพระพุทธเจ้าบเป็นประมุ แล้วถวายขาดถิ่น และตั้งเป็นต้น เมื่อนออม รัตนะ ๙ ประการ สมบูรณ์ด้วยหมู่ราษมีประมาณ ๑๒ โยชน์ใน ทิศทั้งปวง เมื่อบูรณ์ประมาณ ๑๐ โยชน์ ผู้นี้ในเทวโลกขึ้น ดาวดึงส์ พร้อมด้วยทักขิโณกปะดิษฐาน ในพระหัตถ์ของพระศาสดา ที่เดียว.