พระอธิษฐานที่ถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 283 : หน้า 285/297

ประโยค - พระอธิษฐานที่ถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 283 ในสิ่งนี้เป็นแน่ " แต่เจ้าสาว จึงหยิบรำ ชุน้ำให้ชุ่มแล้ว ทำขนมบนฝามือ ปีนที่ผ่านมา จุดว่า " จักกินนม ที่ทาง ไปสู่น้ำ" จึงถึงหม้อ เดินมาหน้าไปยังท่าน้ำ แมพระศาดา ก็ลัดดำเนินไปทางนั้นเหมือนกัน เพื่อเข้าบ้าน นางเห็นพระศาดาแล้ว คิดว่า " ในว้นอื่น ๆ ถึงเมื่อเราพบพระ ศาดา. ไทยธรรมของเรามีม.. เมื่อไทยธรรมมี, เราย่อไม่ พบพระศาดา; ก็เป็นนี้ ไทยธรรมของเราก็มี, ทั้งพระศาดา ก็ปรากฎเฉพาะหน้า; ถ้าพระองค์ไม่ทรงคิดว่า " ทานของเรา เคราะห์มองหรือประณีด แล้วพิ่งรับใช้ เราพึงถนอมนี้" ดังนี้แล้ว จึงว่ามือไว้ ณ ส่วนข้างหนึ่ง ถวายบังคมพระศาดา กราบทูลว่า " ขอพระองค์ทรงรับทานอันเศร้าหมองนี้ ทำการลงเวลากล่ำมอมั่นเกิด พระเจ้าข้า." พระศาดา ทอดพระเนตรดูพระอานนท์เกษรแล้ว ทรงน้อมบาทที่ท้าวมาราชถวายไว้ อันพระอานนท์เกษรน้อมออกถวาย รับขนม. แม่นางปุณณา วางขนมนัน in บาตรของพระศาดาแล้ว ถวายบังคมด้วยบุญอาจประกอบีฯ กราบบูชา " ขอธรรมที่พระองค์ทรงเห็นแล้วนั้นแหละ จงสำเร็จแก่มอมั่นเกิด พระเจ้าข้า." พระศาดา ประทับยืนอยู่นั้นแหละ ได้ทรงกระทำอนุโมทนาว่า " จงสำเร็จอย่างนั้น." [ พระศาดาทรงเสวยขนมของนางปุณณา] แม่นางปุณณา ก็คิดว่า " พระศาดา ทรงทำการสงเคราะห์